Zalecane praktyki dla wiązań

  • Kiedy tylko jest to możliwe, należy wiązać wszystkie komponenty do jednego lub dwóch unieruchomionych komponentów lub odniesień. Długie łańcuchy komponentów wydłużają procesy wiązań oraz są bardziej podatne na błędy.
    Dobry schemat wiązań
    Nie polecany schemat wiązań
  • Nie należy tworzyć pętli wiązań. Powodują one konflikty wiązań przy dodawaniu kolejnych wiązań.

  • Należy unikać zbędnych wiązań. Pomimo że SOLIDWORKS zezwala na niektóre zbędne wiązania (za wyjątkiem odległości i kąta), wiązania te wydłużają procesy wiązań oraz sprawiają że schematy wiązania są trudne do zrozumienia a tym samym do zdiagnozowania problemów jeśli takowe wystąpią.
    W tym modelu złożenia, ten sam stopień swobody dla niebieskiego bloku jest zdefiniowany przy użyciu dwóch wiązań odległości, co sprawia że model jest przedefiniowany. Pomimo że wiązania są geometrycznie zgodne (żadne z nich nie jest naruszone), model jest jednak przedefiniowany.
  • Należy przeciągnąć komponenty, aby przetestować dostępne stopnie swobody.
  • Rzadko używać wiązań limitu ponieważ wydłużają one procesy wiązań.
  • Naprawić błędy wiązania kiedy tylko takowe się pojawią. Dodawania wiązań nigdy nie naprawia wcześniejszych problemów wiązań.
  • Przeciągnąć komponenty do przybliżonej prawidłowej lokalizacji i orientacji przed dodaniem wiązań, ponieważ daje to aplikacji lepszą możliwość przyciągnięcia komponentów do prawidłowego położenia.
  • Jeżeli komponent sprawia problemy, często łatwiej jest usunąć wszystkie jego wiązania i odtworzyć je od nowa niż diagnozować wszystkie istniejące wiązania. Jest to szczególnie przydatny manewr w przypadku konfliktów kierunku wyrównany/anty-wyrównany i kierunku wymiaru (można odwrócić kierunek, który mierzy wymiar). Użyć opcji Pokaż wiązania lub rozwinąć komponent w drzewie operacji FeatureManager przy użyciu Wyświetlanie drzewa > Przeglądaj wiązania i zależności , aby zobaczyć wiązania dla komponentów.
  • Kiedy tylko jest to możliwe, należy całkowicie zdefiniować każdą część w złożeniu, chyba ze część musi mieć możliwość poruszania dla wizualizacji ruchu złożenia. Złożenia z wieloma dostępnymi stopniami swobody wydłużają procesy wiązań, są mniej przewidywalne przy przeciąganiu części oraz są podatne na “drobne” błędy (błędy, które rozwiązują się same przy przeciąganiu). Należy przeciągnąć komponenty, aby sprawdzić pozostałe stopnie swobody.
  • Jeśli to możliwe, tworzyć wiązania w podzespołach, a nie w złożeniach najwyższego poziomu w celu zmniejszenia czasu odbudowywania złożenia najwyższego poziomu.
  • Przeciąganie komponentu czasem przyciąga go i koryguje błędy wiązania.
  • Wygaszanie i przywracanie wiązań z błędami czasem naprawia błędy.
  • Przy tworzeniu wiązań do części z operacjami w kontekście (operacje, których geometria ma odniesienia do innych komponentów w złożeniu), należy unikać tworzenia odniesień kołowych.