Zgięcia wyciągnięte po profilach w częściach arkuszy blachy używają dwóch szkiców otwartych profili, które są połączone przez wyciagnięcie po profilach. Operacja Odgięcie bazowe nie jest używana wraz z operacją Zgięcie wyciągnięte po profilach.
|
|
| Zaczynamy od dwóch szkiców otwartych profili. |
Następnie używamy Zgięcie wyciągnięte po profilach, aby utworzyć bryłę. |
|
| Zgięcie wyciągnięte po profilach zostanie ukończone. |
Cechy charakterystyczne zgięcia wyciągniętego po profilach:
- Nie może być użyte w operacji lustra.
- Wymaga dwóch szkiców zawierających:
- Otwórz profile bez ostrych krawędzi.
- Wyrównane otwory profili dla zapewnienia dokładności rozłożonego modelu.
- Segmenty profilu w każdym szkicu są tego samego typu.
Nie ma potrzeby, aby szkice znajdowały się na równoległych płaszczyznach. Jednakże linie zgięcia pojawiają się na rozłożonym modelu tylko, kiedy szkice znajdują się na płaszczyznach równoległych. Linie zgięć są prawidłowe i właściwe dla geometrii zgięć wyciągniętych po profilach, które mogą być wytworzone krokową metodą stosowania pras krawędziowych.
- Współczynnik K jest stosowany w rozłożonych modelach zgięć wyciągniętych po profilach tylko wtedy, kiedy zgięcia te są utworzone ze szkiców spełniających poniższe warunki:
- Płaszczyzny dwóch szkiców są równoległe.
- Szkice mają tę samą liczbę liniowych i nieliniowych segmentów.
- Dla każdego liniowego segmentu w pierwszym szkicu musi istnieć odpowiadający, równoległy segment drugiego szkicu.
- Dla każdego nieliniowego segmentu pierwszego szkicu musi istnieć odpowiadający, nieliniowy segment drugiego szkicu, którego styczne muszą mieć takie same kierunki, jakie są w segmencie nieliniowym pierwszego szkicu.
Prawidłowe pary szkiców, gdzie zastosowano współczynnik K:
Nieprawidłowe pary szkiców, gdzie nie zastosowano współczynnika K:
