Podczas tworzenia odbicia lustrzanego komponentu przy pracy ze złożeniami można dodać odbicie lustrzane jako kolejne wystąpienie komponentu, ustawione symetrycznie względem płaszczyzny.
Tworzenie lustra wystąpienia jest najbardziej przydatne w przypadku komponentów symetrycznych.
| Przed utworzeniem odbicia lustrzanego |
|
| Po utworzeniu odbicia lustrzanego |
|
Do tworzenia lustra wystąpienia służą dwie opcje. Do określenia osi obrotu można użyć albo środka masy, albo ramki granicznej.
Po wybraniu opcji utworzenia lustra komponentu jako kopii komponentu źródłowego, a nie wersji przeciwnej strony, oprogramowanie tworzy cztery możliwe orientacje lustra wystąpienia. Dla pierwszej orientacji lustra wystąpienia oprogramowanie tworzy trzy wirtualne osie w tych samych kierunkach, co osie komponentu. Początek jest w środku masy lub środku ramki granicznej.
Aby uzyskać inne orientacje, oprogramowanie odwraca lustro wystąpienia wokół środka masy lub środka ramki granicznej. Odwrócenie odbywa się w kierunku x lub y, albo w obu tych kierunkach.
- W przypadku wszystkich orientacji środki komponentu źródłowego oraz wystąpienia odbitego w lustrze są jednakowo oddalone od płaszczyzny lustra.
- Dla w pełni symetrycznego komponentu (symetria we wszystkich trzech osiach), wszystkie cztery orientacje są prawdziwymi lustrami.
- Dla częściowo symetrycznego komponentu (symetria w jednej lub dwóch osiach), jedna z orientacji może być rzeczywistym lustrem. Pozostałe orientacje zostaną odwrócone.
- Dla komponentów niesymetrycznych żadna z orientacji nie jest rzeczywistym lustrem, wszystkie są orientacjami odwróconymi. W celu uzyskania rzeczywistego lustra należy utworzyć wersję przeciwnej strony.