Model plastyczny Drucker-Prager

Kryterium ustępowania można zdefiniować następująco:

gdzie: a oraz k są stałymi materiałowymi, które są niezmienne podczas analizy, s m jest naprężeniem średnim, a s jest naprężeniem skutecznym. a oraz k są funkcjami dwóch parametrów materiałowych f oraz c uzyskanych doświadczalnie, gdzie f jest kątem tarcia wewnętrznego, a c wytrzymałością kohezyjną materiału.

Modelu Drucker-Prager można używać do symulowania zachowania granulowanych materiałów glebowych, takich jak piach lub żwir. Podczas stosowania tego modelu materiału, należy pamiętać o poniższych zagadnieniach:

• Założono, że odkształcenia są niewielkie.

• Problemy z dużymi przemieszczeniami mogą być rozwiązywane pod warunkiem, że założenie niewielkich odkształceń pozostaje spełnione.

• Zalecane jest użycie metody iteracyjnej NR (Newton-Raphson).

• Parametry materiałowe f oraz c muszą zawierać się w następujących zakresach:

• • 90 >= f >= 0 (w stopniach) bsp;(>= oznacza "większe lub równe")

  • c >= 0 (siła/jednostkę powierzchni)

• W większości problemów mechaniki gleby, przyspieszenie ziemskie może mieć znaczny wpływ, dlatego też należy zdefiniować przyspieszenie grawitacyjne za pomocą menedżer właściwości PropertyManager Grawitacja.

Wymagane dane wejściowe:

• bsp;EX i NUXY

• COHESN = Zdefiniowana wytrzymałość kohezyjna

• FRCANG = Kąt tarcia

Model Drucker-Prager może być używany z elementami bryłowymi (siatka jakości roboczej i wysokiej).