Opcje wyboczenia
Okno dialogowe Wyboczenie służy do ustawiania żądanych opcji dla aktywnego badania wyboczenia. W badaniu można również uwzględnić efekty przepływu i termiczne.
-
Liczba modów wyboczenia. Ustawia liczbę modów wyboczenia do obliczenia. Program oblicza współczynniki obciążenia krytycznego przy wyboczeniu i skojarzone mody wyboczenia.
-
Popraw dokładność dla powierzchni kontaktujących się bez penetracji (wolniej) Metoda ta zapewnia ciągłe i bardziej dokładne naprężenia w obszarach z definicjami kontaktu bez penetracji. Metoda ta jest używana przy definiowaniu kontaktu ściany do ścian oraz ściany do krawędzi. Gdy opcja ta jest wybrana, rozwiązanie problemu przez oprogramowanie może trwać dłużej. W literaturze metoda ta jest nazywana kontaktem wiązanym.
-
Uproszczony kontakt wiązany. Kiedy opcja ta jest zaznaczona, program zastępuje domyślny kontakt wiązany oparty na powierzchni i wznawia kontakt wiązany oparty na węźle. Należy zaznaczyć tę opcję w przypadkach kiedy napotkamy na problemy z wydajnością przy rozwiązywaniu modeli o rozległych powierzchniach kontaktowych. Domyślna opcja wyrażenia kontaktu opartego na powierzchni powoduje wydłużenie czasu rozwiązania w porównaniu z wyrażeniem kontaktu opartego na węźle.
Wiązanie jest najdokładniejsze, gdy siatka jest kompatybilna.
-
Solver. Ustawia solver, który zostanie użyty w analizie wyboczenia.
-
-
Automatyczny. Oprogramowanie wybiera solver w oparciu o typ badania, opcje analizy, warunki kontaktu itp.
-
Direct sparse. Wykorzystuje algorytm wyodrębniania modów solvera Direct Sparse do wykonania analizy wyboczenia.
-
-
FFEPlus. Używa solvera iteracyjnego FFEPlus do wykonania analizy wyboczenia.
-
Folder wyników. Ustawia lokalizację dla wyników tego badania. Domyślnie lokalizacja ta jest ustawiana przez Opcje foldera wyników.
Tematy pokrewne
Współczynnik obciążenia krytycznego przy wyboczeniu
Efekty przepływu/termiczne
Uwagi
Czym jest analiza wyboczenia...