Kontakt komponentu

Menedżer właściwości PropertyManager Kontakt komponentu służy do wybierania komponentów i ustawiania domyślnego warunku kontaktowego dla wszystkich obszarów, które są wspólne pomiędzy wybranymi komponentami i z innymi komponentami. Można zastosować wiele warunków kontaktu , aby zastąpić ustawienie kontaktu globalnego dodając kontakt komponentu i zestawy i zestawy kontaktu lokalnego . Modyfikowanie i dodawanie warunku kontaktu wymaga ponownego utworzenia siatki modelu.

Aby zapoznać się z wytycznymi dotyczącymi badań z warunkami kontaktu, należy kliknąć tutaj.

Typ kontaktu

Dostępne opcje zależne są od typu badania:

• Bez penetracji

Wybrane komponenty lub obiekty nie penetrują się wzajemnie podczas symulacji, bez względu na ich początkowy warunek kontaktu. Domyślnie obiekty nie penetrują się nawzajem, jeżeli deformacja podczas symulacji jest wystarczająca, aby spowodować samo-przecięcie. Dla kontaktu Bez penetracji zastosowane jest wyrażenie kontaktu powierzchnia do powierzchni.

Opcja kontaktu komponentów Bez penetracji nie jest dostępna dla badań nieliniowych. Należy użyć definicji zestawu kontaktowego, aby zastosować kontakt Bez penetracji pomiędzy wybranymi obiektami.

• Wiązane (bez prześwitu)

Wybrane komponenty lub obiekty zachowują się podczas symulacji jakby były zespawane.

• Zezwalaj na penetrację

Wybrane komponenty lub obiekty mogą penetrować się wzajemnie podczas symulacji. Nie należy używać tej opcji, jeżeli nie ma pewności, że obciążenia nie spowodują przenikania komponentów. Opcja Zezwalaj na penetrację zastępuje istniejące kontakty komponentów. Aby zastosować opcję Zezwalaj na penetrację do komponentów lub złożenia najwyższego poziomu, należy wcześniej zdefiniować typ kontaktu.

• Izolowany

Patrz: Typy kontaktu, aby uzyskać więcej informacji na temat powyższych opcji.

Komponenty

Kontakt globalny. Wybiera złożenie najwyższego poziomu dla zastosowania warunku kontaktu globalnego.

Komponenty dla kontaktu . Należy wybrać komponenty, dla których chcemy określić warunki kontaktu z innymi komponentami w złożeniu. Żądane komponenty można wybierać z wysuwanego drzewa operacji FeatureManager lub z obszaru graficznego przy użyciu narzędzia Filtr obiektów bryłowych na pasku narzędzi Filtr wyboru.

Opcje

(Widoczne tylko dla kontaktu Wiązanego).

• Kompatybilna siatka. Program tworzy zgodną (kompatybilną) siatkę na początkowo stykających się obszarach. Jeżeli siatka jest kompatybilna, program scala wspólne węzły wzdłuż wspólnej powierzchni.

• Niekompatybilna siatka. Program dokonuje tworzenia siatek niezależnie dla każdego komponentu. Opcja ta może pomóc w udanym utworzeniu siatki, jeżeli tworzenie siatki nie powiodło się przy użyciu opcji kompatybilnej siatki. Generalnie opcja kompatybilnej siatki daje dokładniejsze wyniki w wiązanych obszarach.

Tarcie

(Widoczne dla kontaktu Bez penetracji dla badań statycznych i nieliniowych).

Współczynnik tarcia. Należy określić współczynnik tarcia mniejszy lub równy 0.5.

Aby ustawić kontakt dla komponentów, należy:

1. W drzewie badania Simulation kliknąć prawym przyciskiem myszy ikonę Połączenia i wybrać Kontakt komponentu .

2. W menedżerze właściwości PropertyManager, wybrać żądany typ kontaktu.

3. W części Komponenty dla kontaktu wybrać żądane komponenty z wysuwanego drzewa operacji FeatureManager.

4. Dla kontaktu Wiązane, należy wybrać Kompatybilna siatka lub Niekompatybilna siatka. Dla kontaktu Bez penetracji, należy określić Współczynnik tarcia .

5. Kliknąć .

Ikona błędu pojawi się obok ikony Siatka w przypadku zmodyfikowania lub dodania jakiegokolwiek zestawu kontaktowego. Gdy badanie zostanie uruchomione, oprogramowanie automatycznie dokona ponownego utworzenia siatki modelu przed uruchomieniem badania.