Kontakt powierzchni do powierzchni

Informacje na temat kontaktu powierzchni do powierzchni

• Bardziej ogólny niż węzeł do węzła i węzeł do powierzchni. Odpowiedni dla skomplikowanych kontaktów przy typowym obciążeniu.

• Nie wymaga kompatybilnej siatki pomiędzy ścianami źródłowymi i docelowymi.

• Dopuszcza tylko ściany jako elementy źródłowe i docelowe.

UWAGA: Program wewnętrznie wybiera potencjalne ściany źródłowe i docelowe. Są one zdefiniowane przy użyciu elementów Zestawu 1 oraz Zestawu 2 w menedżerze właściwości PropertyManager Zestaw kontaktowy.

• W większości przypadków daje dokładniejsze wyniki, lecz wymaga więcej czasu i zasobów.  

• Nie zalecany, gdy powierzchnia kontaktu pomiędzy ścianą źródłową, a ścianą docelową staje się zbyt mała lub zredukowana do linii bądź punktu podczas deformacji. W takich przypadkach należy używać opcji Węzeł do powierzchni.

• To wyrażenie kontaktu jest dostępne wraz z typem kontaktu Bez penetracji dla badań statycznych i nieliniowych. Nie dopuszcza on przenikania pomiędzy elementami źródłowymi i docelowymi podczas obciążania, lecz pozwala im na odsuwanie się od siebie nawzajem i powstawanie przerw. W przypadku badań termicznych opcja ta jest dostępna łącznie z typem kontaktu Opór termiczny .

• Dla badań nieliniowych, opcja kontaktu powierzchnia do powierzchni jest dostępna w menedżerze właściwości PropertyManager Zestaw kontaktowy. Utworzenie drobniejszej siatki w obszarze kontaktu poprawia jakość wyników dla tej opcji. Nadal można używać pozostałych opcji kontaktu Węzeł do węzła i Węzeł do powierzchni w opcjach Zaawansowanych w menedżerze właściwości PropertyManager Zestaw kontaktowy.

UWAGA: To samo podejście jest stosowane dla siatki w jakości roboczej, jednakże wzrost prędkości symulacji jest wyraźniejszy podczas stosowania siatki wysokiej jakości.