Opcja ta modeluje problem używając założenia płaskiego stanu naprężenia. Założenie płaskiego stanu naprężenia jest prawidłowe, kiedy jedno z naprężeń głównych jest tak małe w porównaniu do pozostałych dwóch, że może zostać pominięte. Używając tej opcji można modelować cienkie płyty z jednym wymiarem mniejszym niż pozostałe dwa. Siły działające normalnie do płaszczyzny przekroju powinny być nieznaczne.
Rysunek ukazuje cienką płytę poddaną działaniu sił rozciągających, ściskających i ścinających w płaszczyźnie. Wymiar modelu w Y jest znacznie mniejszy w porównaniu do wymiarów X i Z. Dla tego przykładu, należy wybrać płaszczyznę przekroju równoległą do płaszczyzny XZ, określić grubość i zastosować obciążenia i umocowania do krawędzi.
Następujące uproszczenia są prawidłowe dla wyników symulacji.
- Przemieszczenie i temperatura
- Przemieszczenie i temperatura nie zmieniają się wzdłuż grubości. Dla płyty:
gdzie u jest wektorem przemieszczenia,
Py=0, gdzie Py jest obciążeniem wzdłuż kierunku Y.
i 
gdzie T to temperatura.
- Naprężenie
- Komponenty naprężenia niepłaskiego wzdłuż kierunku grubości są zerowe. Dla płyty:
gdzie reprezentuje naprężenie normalne i reprezentuje naprężenie ścinające.
- Odkształcenie
- Wszystkie komponenty odkształcenia są niezerowe. Aczkolwiek komponenty odkształcenia niepłaskiego nie odgrywają ważnej roli w symulacji.