Statyczne - Opcje

Okno dialogowe Statyczne ustawia opcje analizy dla badań statycznych.

• Przerwa/Kontakt. Pozwala na ustawienie opcji związanych z przerwą/kontaktem.

• • Uwzględnij globalne tarcie. Pozwala na uwzględnienie lub zignorowanie wpływu tarcia na warunki kontaktu globalnego. Ta flaga nie steruje warunkami kontaktu lokalnego. Oprogramowanie oblicza statyczne siły tarcia mnożąc siły normalne wytworzone w lokalizacjach kontaktu przez określony współczynnik tarcia. Kierunek siły tarcia w danej lokalizacji jest przeciwny do kierunku ruchu w tej lokalizacji.

  • Współczynnik tarcia. Ustawia współczynnik tarcia statycznego dla warunków kontaktu globalnego. Dla warunków kontaktu lokalnego współczynnik tarcia jest określany w menedżerze właściwości PropertyManager Zestaw kontaktowy dla każdego warunku. Współczynnik tarcia powinien zawierać się w przedziale od 0 do 1.0.

  • Ignoruj prześwit dla kontaktu powierzchni . Gdy ta opcja jest zaznaczona, program domyślnie uwzględnia warunki kontaktu bez względu na początkową odległość pomiędzy zdefiniowanymi przez użytkownika pary ścian. Ustawienie to można zastąpić podczas definiowania zestawów kontaktowych. Opcja ta nie jest dostępna dla badań uproszczenia 2D.

  • Popraw dokładność dla powierzchni kontaktujących się bez penetracji (wolniej) Metoda ta zapewnia ciągłe i bardziej dokładne naprężenia w obszarach z definicjami kontaktu bez penetracji. Metoda ta jest używana przy definiowaniu kontaktu ściany do ścian oraz ściany do krawędzi. Zapewnia to również konwergencję podczas stosowania metod adaptacyjnych typu h. Gdy opcja ta jest wybrana, rozwiązanie problemu przez oprogramowanie może trwać dłużej. W literaturze metoda ta jest nazywana kontaktem wiązanym.

• Niekompatybilne opcje wiązania

• • Automatyczny. Jeżeli domyślny kontakt wiązany „powierzchnia do powierzchni” znacznie spowalnia proces rozwiązywania, solver przełącza się automatycznie na wiązanie „węzeł do powierzchni”. Ta opcja jest dostępna dla badań statycznych, częstotliwości, wyboczenia i liniowych dynamicznych.

  • Uproszczony. Program zastępuje domyślny kontakt wiązany oparty na powierzchni i wznawia kontakt wiązany oparty na węźle. Należy zaznaczyć tę opcję w przypadkach kiedy napotkamy na problemy z wydajnością przy rozwiązywaniu modeli o rozległych powierzchniach kontaktowych. Dla analizy uproszczenia 2D, jeżeli zaznaczymy tę opcję, program zastosowuje węzeł do kontaktu wiązanego krawędzi.

  • Bardziej dokładne (wolniej). Program zastosowuje domyślny kontakt wiązany oparty na powierzchni, co powoduje wydłużenie czasu rozwiązania w porównaniu z wyrażeniem kontaktu opartego na węźle. Dla badania uproszczenia 2D, solver zastosowuje kontakt wiązany krawędź do krawędzi.

• Duże przemieszczenie. Gdy opcja ta jest zaznaczona, program stosuje obciążenia jednorodnie i narastającymi krokami aż do osiągnięcia pełnych wartości, wykonując iteracje kontaktu w każdym kroku. Liczba kroków jest ustalana wewnętrznie przez program. Opcja ta nie jest dostępna dla badań uproszczenia 2D.

• Oblicz siły swobodnego obiektu. Zaznaczenie tego pola wyboru nakazuje aplikacji przygotowanie równowagi sił siatki w każdym węźle. Po uruchomieniu badania przy tej fladze włączonej, należy kliknąć prawym przyciskiem myszy folder Wyniki i wybrać Lista siły wynikowej, aby wyszczególnić siły, które działają na ściany, krawędzie i wierzchołki. Siły mogą pochodzić od kontaktu, obciążeń zewnętrznych, umocowań lub złącz. Opcja ta nie jest dostępna dla badań uproszczenia 2D.

• Solver. Pozwala określić solver, który zostanie użyty do wykonania analizy statycznej.

• • Automatyczny. Oprogramowanie wybiera solver w oparciu o typ badania, opcje analizy, warunki kontaktu itp. Niektóre opcje i warunki stosują się tylko do jednego z solverów Direct Sparse lub FFEPlus.

  • Direct Sparse. Zaznaczenie tej opcji używa solvera Direct Sparse.

  • FFEPlus. Używa solvera FFEPlus do uruchomienia badania. Solver ten wykorzystuje zaawansowane techniki porządkowania macierzy, dzięki czemu jest on efektywniejszy dla dużych problemów.

Poniższe opcje są dostępne tylko dla solverów Direct Sparse i FFEPlus:

• • Użyj efektu rozkładu naprężeń. Zaznaczenie tej opcji uwzględnia efekt rozkładu naprężeń.

  • Użyj miękkiej sprężyny dla stabilizacji modelu . Zaznaczenie tej opcji nakazuje programowi dodanie miękkich sprężyn połączonych z ziemią, aby zapobiec niestabilności. Jeżeli obciążenia zostaną zastosowane do niestabilnego projektu, to ulegnie on translacji i/lub obrotowi jak ciało sztywne. Należy zastosować umocowania wystarczające do uniemożliwienia poruszania się jako ciało sztywne. Generalnie nie należy uaktywniać tej flagi, chyba że:

  • • uruchomiono analizę, a program informuje, że projekt nie jest stabilny,

    • nie wiadomo, czy określone umocowania są wystarczające.

  • Użyj obciążenia bezwładnościowego . Gdy opcja ta jest zaznaczona, program automatycznie stosuje siły bezwładności przeciwdziałające niezrównoważonemu obciążeniu zewnętrznemu. Opcja ta jest szczególnie użyteczna przy importowaniu obciążeń z pakietu ruchu (SolidWorks Motion), gdy obciążenia zewnętrzne mogą być nieco niezrównoważone. Jeżeli opcja ta jest zaznaczona, problemy strukturalne można rozwiązywać bez konieczności stosowania umocowań lub uaktywniania opcji miękkiej sprężyny w celu stabilizacji modelu, aby zapobiec ruchom ciała sztywnego.

• Folder wyników. Pozwala określić katalog, w którym ma być przechowywany folder wyników symulacji.

Tematy pokrewne

Adaptacyjne

Efekty przepływu/termiczne

Uwagi

Czym jest analiza statyczna...