Ten menedżer właściwości PropertyManager pozwala zdefiniować interakcję pomiędzy bryłami, skorupami i belkami w siatce mieszanej. Wiązanie belek ze skorupami lub ścianami brył jest wykonywane automatycznie dla stykających się komponentów.
Kontakt
| Wybierz ręcznie zestawy kontaktowe |
Należy wybrać pary ścian, które spełniają określone kryteria i utworzyć zestawy kontaktowe.
|
| Automatycznie znajdź zestawy kontaktowe |
Należy użyć narzędzia automatycznego wykrywania, aby odnaleźć zestawy kontaktowe pomiędzy ścianami, które się stykają lub które się nie stykają, lecz prześwit pomiędzy nimi jest mniejszy od określonego.
Narzędzie automatycznego wykrywania może nie znaleźć wszystkich oczekiwanych zestawów kontaktowych. Może ono również znaleźć dodatkowe, niepożądane zestawy kontaktowe. Należy przeanalizować wyniki, a następnie zdefiniować zestawy kontaktowe wymagane dla danej analizy.
|
Typ
(Widoczne tylko kiedy wybrano Wybierz ręcznie zestawy kontaktowe).
Wybrać kontakt z listy dostępnych typów kontaktów: Bez penetracji, Wiązane, Zezwalaj na penetrację, Pasowanie skurczowe, Wirtualna ściana
Opcje
(Widoczne tylko kiedy wybrano Automatycznie znajdź zestawy kontaktowe.)
| |
Dotykające ściany |
Znajduje zestawy kontaktowe pomiędzy dotykającymi się ścianami dla wybranych komponentów.
|
| |
Nie dotykające ściany |
Znajduje zestawy kontaktowe pomiędzy ścianami leżącymi w zakresie od określonej odległości minimalnej do maksymalnej dla wybranych komponentów. |
| |
Znajdź krawędź skorupy – bryłowe/skorupowe pary ścian |
Znajdowanie zestawów kontaktowych pomiędzy krawędziami skorupy a ścianami bryły lub skorupy.
|
 |
Jednostki |
Ustawia jednostki dla odległości prześwitu.
|
 |
Minimalny prześwit |
Ustawia minimalny prześwit pomiędzy nie dotykającymi się ścianami. Pary ścian leżące bliżej niż ta odległość nie pojawiają się jako próbny zestaw kontaktowy.
|
 |
Maksymalny prześwit |
Ustawia maksymalny prześwit pomiędzy nie dotykającymi się ścianami. Pary ścian leżące dalej niż ta odległość nie pojawiają się na liście próbnych para kontaktowych. W przypadku wybrania Nie dotykające ściany i wpisania 0 dla Minimalnego prześwitu
, oprogramowanie znajduje wszystkie niestykające się ściany w odległości nie większej niż Maksymalnego prześwitu
. |
Komponenty
| Wybierz komponenty lub obiekty |
Należy wybrać komponenty lub obiekty do oszacowania w poszukiwaniu możliwych zestawów kontaktowych. Aby wybrać całe złożenie, należy użyć wysuwanego drzewa operacji FeatureManager.
|
| Znajdź kontakty z resztą złożenia |
Wybrać pojedynczy komponent lub obiekt i pozwolić programowi odnaleźć zestawy kontaktowe dla stykających się ścian sąsiadujących komponentów.
|
| Znajdź ściany |
Kliknąć, aby znaleźć pary ścian pomiędzy wybranymi komponentami, które spełniają określone kryteria.
|
Wyniki
| Próbne zestawy kontaktowe |
|
W tym miejscu pojawiają się możliwe zestawy kontaktowe znalezione przez oprogramowanie.
|
| Typ |
|
Należy wybrać próbny zestaw kontaktowy, a następnie ustawić typ kontaktu pomiędzy ścianami. Dostępne typy kontaktu są zależne od aktywnego typu badania. |
| Opcje |
|
Zależnie od wybranego typu, należy ustawić opcje.
|
| Utwórz zestawy kontaktowe |
 |
Tworzy zestaw kontaktowy pomiędzy wybranymi ścianami używając typu i opcji, które wybrano. |
| Usuń zestawy kontaktowe |
 |
Usuwa wybrany próbny zestaw kontaktowy z listy. |
| Widok przezroczysty |
|
Wybranie tej opcji ustawia przezroczystość dla ścian komponentów wybranego zestawu kontaktowego. Ułatwia to przeglądanie próbnego zestawu kontaktowego. |
Ściany przenikające się
Zawiera listę przenikających części skorupy i ścian brył. Aby podświetlić przenikające się ściany w obszarze graficznym, należy wybrać przenikający się zestaw.
Właściwości
| Tarcie |
Określić wartość Współczynnik tarcia
 do użycia dla kontaktu Bez penetracji w badaniach statycznych, nieliniowych i testu upuszczenia, a także kontaktu Pasowanie skurczowe w badaniach statycznych i nieliniowych. Można określić wartości maksymalnie do 1.0. Ta wartość lokalna zastępuje globalny współczynnik tarcia określony w oknie dialogowym Statyczne dla badań statycznych. Dla badań nieliniowych domyślny współczynnik wynosi 0.05.
|
| Przerwa (prześwit) |
Należy ustawić warunek dla ignorowania prześwitów. Używane wraz z opcjami Węzeł do powierzchni i Powierzchnia do powierzchni dla kontaktu Bez penetracji i Wirtualna ściana, tylko w badaniach statycznych. To ustawienie lokalne zastępuje ustawienie globalne określone w oknie dialogowym Statyczne.
|
Zawsze ignoruj prześwit.
|
Ignoruje prześwit bez względu na przerwę.
|
|
Ignoruj prześwit tylko jeżeli przerwa jest mniejsza niż.
|
Pozwala na ustawienie maksymalnej wartości prześwitu do zignorowania.
|
|
| Opór termiczny |
Używane z opcją Opór termiczny w celu zdefiniowania oporu termicznego dla badań termicznych.
|
Jednostki.
|
Wybrać układ jednostek. Można określić wartość całkowitą lub rozprowadzoną.
|
|
Razem.
|
Wpisać wartość całkowitego oporu termicznego pomiędzy elementami Zestawu 1 i Zestawu 2.
|
|
Rozprowadzony.
|
Należy wpisać wartość oporu na jednostkę powierzchni styku.
|
|
Typ ściany
(Widoczne tylko kiedy wybrano kontakt Wirtualna ściana.)
| Sztywne |
Ustawia typ ściany jako sztywny.
|
| Elastyczne |
Ustawia typ ściany jako elastyczny.
|
Sztywność ściany
(Widoczne tylko kiedy wybrano kontakt Wirtualna ściana.)
Należy określić parametry dla typu ściany Elastyczna.
|
Jednostki |
Należy wybrać układ jednostek, który ma być używany do wprowadzania wartości sztywności ściany. |
 |
Sztywność osiowa |
Ustawia wartość sztywności osiowej ściany.
|
 |
Styczna sztywność |
Ustawia wartość sztywności ścinającej ściany.
|
Zaawansowany
Widoczne tylko, gdy wybrano Pokaż zaawansowane opcje dla definicji zestawu kontaktowego (tylko Bez penetracji i Pasowanie skurczowe) w części .
| Węzeł do węzła |
Wymaga kompatybilnych siatek dla elementów Zestawu 1 i Zestawu 2 i pozwala na ściany tylko dla Zestawu 1. Dostępne tylko dla stykających się ścian kontaktowych. Dla badań historii modalnej tylko ta opcja jest dostępna.
|
| Węzeł do powierzchni |
Nie wymaga zgodnych siatek dla elementów Zestawu 1 i Zestawu 2. Opcja węzła do powierzchni jest używana domyślnie, gdy Zaawansowane opcje nie są widoczne. |
| Powierzchnia do powierzchni |
Nie wymaga zgodnych siatek dla elementów Zestawu 1 i Zestawu 2. Jeżeli Zaawansowane opcje są włączone, domyślnie używana jest opcja powierzchnia do powierzchni. |