Lamina Hasarı
Program öncelikle, uygulanan bir yük nedeniyle laminada hasar meydana gelip gelmeyeceğini belirlemek için farklı katlardaki gerilimleri hesaplar. Ardından, bir hasar teorisini kullanarak bu gerilim düzeylerine bağlı olarak bir hasar kriteri uygular. Birinci katta ya da birinci kat grubunda bir hasar meydana geldiğinde laminada hasar meydana geldiği varsayılır.
Kompozit hasarı birden çok adımda gelişir. Birinci kattaki ya da birinci kat grubundaki gerilim yeterince yüksek olduğunda hasar meydana gelir. Bu hasar noktası birinci kat hasarıdır (FPF) ve bu değer aşıldığında bir lamina, yükü hala taşımaya devam edebilir. Güvenli bir tasarım için laminalar FPF'ye neden olabilecek yükseklikte gerilime maruz kalmamalıdır. Toplam hasarın meydana geldiği noktaya, nihai lamina hasarı (ULF) adı verilir. Fiber hasarı, matris çatlaması ya da arayüz veya fazlararası hasar nedeniyle mikromekanik ölçekte bir kompozit hasarı meydana gelir. Bu yerel hasar modları, global lamina hasarını yeterli ölçüde tahmin edemez.
Global lamina hasarını, kompozit hasar teorileri tahmin eder. Bu hasar teorileri etkileşimli, etkileşimsiz veya kısmen etkileşimli olabilir. Etkileşimsiz teoriler, farklı gerilim bileşenleri arasındaki etkileşimi göz önünde bulundurmazken etkileşimli teoriler, bunu göz önünde bulundurur.
Lamina hasar kriterleri için şu üç teori kullanılabilir:
- Tsai-Hill Hasar Kriteri
- Tsai-Wu Hasar Kriteri
- Maksimum Gerilim Kriteri