|
Liczba cykli
|
Ustawia liczbę cykli skojarzonych z tym przypadkiem.
|
|
Typ obciążenia
|
Ustawia typ obciążenia zmęczeniowego w celu określenia szczytów naprężenia i naprężenia przemiennego. Naprężenie przemienne = |naprężenie maksymalne - naprężenie minimalne|/2, gdzie | | oznacza wartość bezwzględną.
|
Całkowicie odwrócony (LR=-1)
|
Przypadek zmęczenia opiera się na jednym badaniu odniesienia. Wszystkie obciążenia, a co za tym idzie komponenty naprężenia, w badaniu odniesienia zmieniają wielkości proporcjonalnie od wartości maksymalnych określonych w badaniu odniesienia do zera.
|
|
Zero (LR = 0).
|
Przypadek zmęczenia opiera się na jednym badaniu odniesienia. Wszystkie obciążenia, a co za tym idzie komponenty naprężenia, w badaniu odniesienia zmieniają wielkości proporcjonalnie od wartości maksymalnych określonych w badaniu odniesienia do zera.
|
|
Proporcja obciążenia
|
Przypadek zmęczenia opiera się na jednym badaniu odniesienia. Każde obciążenie, a co za tym idzie komponent naprężenia, w badaniu odniesienia zmieniaj wielkość proporcjonalnie od wartości maksymalnej (Smax) do wartości minimalnej zdefiniowanej jako R*Smax, gdzie R jest proporcją obciążenia. Ujemna proporcja oznacza odwrócenie kierunku obciążenia. -
Proporcja obciążenia
. Wprowadzić proporcję obciążenia. O obciążeniach zmęczeniowych mówi się, że są proporcjonalne, gdy kierunki naprężeń głównych dla każdego węzła są identyczne dla wszystkich badań odniesienia, których użyto do zdefiniowania przypadków zmęczenia. We wszystkich pozostałych przypadkach o obciążeniach zmęczeniowych mówi się, że są nieproporcjonalne.
|
|
Znajdź szczyty cyklu
|
Przypadek zmęczenia opiera się na kilku przypadkach obciążenia. Program oblicza naprężenia przemienne dla każdego węzła uwzględniając kombinację szczytów z różnych obciążeń zmęczeniowych. Następnie ustala kombinację obciążeń, która daje największą fluktuację naprężenia. Obciążenia zmęczeniowe mogą odnosić się do jednego lub więcej badań statycznych lub do określonego kroku rozwiązania badania nieliniowego lub dynamicznego liniowego historii modalnej.
|
|
|
Skojarzenie badania
|
Ustawia badania odniesienia.
|
Nr
|
Licznik badania. Wybrać Znajdź szczyty cyklu, aby kontynuować definiowanie maksymalnie 40 przypadków obciążenia. Kliknąć dwukrotnie w komórce Nr , aby dodać wiersz. Wszystkie badania muszą posiadać taką samą siatkę.
|
|
Badanie.
|
Ustawia badanie odniesienia. Należy kliknąć w tej komórce, aby wybrać badanie z rozwijanego menu. Dla badania odniesienia można wybrać badanie statyczne lub wyniki naprężenia z konkretnego kroku rozwiązania badania nieliniowego lub dynamicznego liniowego historii modalnej. Lista badań obejmuje badania, które są skojarzone tylko z aktualnie aktywną konfiguracją.
|
|
Skala.
|
Współczynnik skalowania pozwala na zdefiniowanie przypadku zmęczenia na podstawie badania odniesienia ze skalowanymi obciążeniami. Ponieważ badanie jest liniowe, program wykorzystuje ten współczynnik do skalowania naprężeń. Nie można skalować obciążeń zdefiniowanych w badaniu nieliniowym.
Na przykład: jeżeli w badaniu odniesienia występuje obciążenie naciskiem 50 psi zastosowane do ściany i chcemy zdefiniować obciążenie zmęczeniowe w oparciu o 150 psi na tej samej ścianie, to należy wprowadzić współczynnik skalowania 150/50 = 3. Program mnoży wyniki naprężenia z badania odniesienia przez ten współczynnik, aby obliczyć wartości naprężenia, które użyte zostaną do obliczenia naprężeń przemiennych.
|
|
Krok.
|
Ustawia krok rozwiązania dla badania odniesienia dynamicznego liniowego lub nieliniowego. Program używa wyników naprężenia tego konkretnego kroku, aby obliczyć naprężenia przemienne.
|
To samo badanie można wykorzystać do zdefiniowania wielu przypadków zmęczenia.
|