Podczas tworzenia odbicia lustrzanego komponentu przy pracy ze złożeniami można dodać odbicie lustrzane jako kolejne wystąpienie komponentu, ustawione symetrycznie względem płaszczyzny.
Tworzenie lustra wystąpienia jest najbardziej przydatne w przypadku komponentów symetrycznych.
| Przed utworzeniem odbicia lustrzanego |
|---|
|
| Po utworzeniu odbicia lustrzanego |
|---|
|
Do tworzenia lustra wystąpienia służą dwie opcje. Do określenia osi obrotu można użyć albo środka masy, albo ramki granicznej.
Po wybraniu opcji utworzenia lustra komponentu jako kopii komponentu źródłowego (a nie wersji przeciwnej strony), oprogramowanie tworzy cztery możliwe orientacje lustra wystąpienia. Dla pierwszej orientacji wystąpienia odbitego w lustrze oprogramowanie tworzy trzy wirtualne osie w takich samych kierunkach jak osie komponentu oraz o początku układu współrzędnych w środku masy lub w środku ramki granicznej. Aby uzyskać inne orientacje, oprogramowanie odwraca wystąpienie odbite w lustrze względem jego środka masy lub środka ramki granicznej w kierunku x, y lub zarówno x, jak i y.
- W przypadku wszystkich orientacji środki komponentu źródłowego oraz wystąpienia odbitego w lustrze są jednakowo oddalone od płaszczyzny lustra.
- Dla w pełni symetrycznego komponentu (symetria we wszystkich trzech osiach), wszystkie cztery orientacje są prawdziwymi lustrami.
- Dla częściowo symetrycznego komponentu (symetria w jednej lub dwóch osiach), jedna z orientacji może być rzeczywistym lustrem. Pozostałe są orientacjami odwróconymi.
- Dla komponentów niesymetrycznych żadna z orientacji nie jest rzeczywistym lustrem, wszystkie są orientacjami odwróconymi. W celu uzyskania rzeczywistego lustra należy utworzyć wersję przeciwnej strony.