Tüm gerilim sıcak noktaları gerilim tekillikleriyle ilişkili değildir. Mesh'in sıcak nokta bölgelerinde yerel olarak iyileştirilmesi, tekil olmayan gerilim yoğunluklarıyla ilişkili gerilim sıcak noktalarını ortadan kaldırır.
Gerilim tekilliğinin karakteristik davranışı şöyledir: Gerilim değeri mesh iyileştirmesiyle birlikte artmayı sürdürür (mesh kontrolleri kullanarak yerel olarak veya mesh düzenlenerek genel olarak) ve teorik olarak sonsuzluğa sapar. Gerilim sıcak nokta elemanlarındaki gerilimler mesh iyileştirmesiyle artmazsa ve sonlu bir değere doğru yakınsanmazsa bu gerilimler, gerilim konsantrasyonu göstergesidir ('geçerli' yüksek gerilim alanları).
 |
| Mesh iyileştirildikçe keskin girinti köşeleri yakınında ıraksanan gerilimler, gerilim tekilliklerinin göstergesidir. |
Gerilim konsantrasyonları, modelin yerel bir alanındaki bitişik elemanlar üzerindeki görece büyük gerilim gradyanları ile bilinir. Bu geçerli gerilim konsantrasyonlarıyla ilişkilendirilen yüksek gerilim gradyanları mesh yeterince iyileştirildiği takdirde bir sınır değerine yakınsanır. Bunlar, bir farklı malzemelerin bulunduğu sınırlarda ve gövdelerin temas ettiği noktalarda bir plaka delik bulunması gibi geometride değişikliklerin olduğu yerlerde görünür.
 |
| Mesh iyileştirildikçe delik yakınında yakınsanan gerilimler, gerilim konsantrasyonlarının göstergesidir. |
Analitik çözümleri bulunan sorunlar için maksimum gerilim / nominal gerilimin gerilim konsantrasyonuyla ilgili literatürde tablo halinde veriler bulabilirsiniz (Young, W., Budynas, R., (2001), Roark's Formulas for Stress and Strain, Chapter 17 – Stress Concentration Factors for Elastic Stress (Kt))
Gerilim Tekilliklerini İşlemeye Yönelik Öneriler
-
Gerilim tekilliklerini geçerli gerilim konsantrasyonlarından ayırmak için gerilim sıcak noktalarının tespit edildiği bölgelerde mesh'i genel olarak veya yerel olarak iyileştirin. Gerilim sıcak noktası tanılama aracını tekrar çalıştırdığınızda gerilim konsantrasyonu alanları filtrelenir ve kalan gerilim noktaları gerilim tekilliklerine işaret eder. Gerilimler malzemenin en üst güç sınırını aştığında malzeme büküleceğinden veya çatlayacağından gerilim tekilliklerinin fiziksel dünyada ortaya çıkmadığını unutmayın.
- Keskin kenarlara radyus ekleyin ve yüksek gerilim gradyanlarının oluştuğu yerlerin köşelerini "yuvarlayın". Radyuslar gerilimi daha geniş bir alana dağıtır ve parçaların yük taşıma kapasitesini etkili biçimde artırır. Gerçek dünyada üretilen "keskin kenar" daima küçük bir radyus yarıçapına sahip olacaktır.
 |
| Keskin kenarlarda düzensiz gerilim dağıtımı. |
 |
| Radyus köşesinde pürüzsüz gerilim dağıtımı. |
-
Mümkünse tepe noktaları veya kenarlara yük uygulamaktan kaçının. Gerçek yükleme koşullarını mümkün oldukça doğru bir şekilde yakınlaştırmak için yükü model üzerindeki doğru bağımlı alanlara dağıtın. Yük, gerilim tekilliği oluşturan bir tekli nokta yükü (σ = P/A and A=0 → σ=∞) olarak uygulansa bile uygulanan yükten belli bir mesafedeki gerilim dağıtımı yine de doğru olacaktır. Bu, St. Venant'ın prensibine dayanır. Bu prensip, iki farklı ancak statik olarak eş yükün etkileri arasındaki farkın, yükten yeteri kadar uzak mesafelerde çok küçük olduğunu belirtir.
- Gerilim tekillikleri gerilim dağıtımlarına yalnızca yerel olarak dağıtılabilir. Bu yerelleştirilmiş gerilim tekillikleri alanlarını, özellikle simülasyonunuzda ilgi alanının uzağındaysa göz ardı edebilir ve gerilim sonuçlarını "dağıtılmamış" olarak kalması gereken daha uzak alanlarda inceleyebilirsiniz.