Pierwotne wiązanie jest wiązaniem ograniczonym do maksymalnie dwóch stopni swobody. Zastępując wiązanie wiązaniem pierwotnym, usuwa się zbędne powiązania komponentu przez ograniczenie stopni swobody z jednego komponentu naraz.
Podczas próby zminimalizowania powiązań w modelu celem zmniejszenia nadmiarów w pierwszej kolejności należy spróbować przypisać sztywne komponenty do sztywnych grup i zastąpić utworzone zawiasy wiązaniami zawiasowymi. Aby jeszcze bardziej ograniczyć powiązania w modelu, należy spróbować zamienić pierwotne wiązania innymi wiązaniami.
Poniższa tabela pokazuje liczbę i rodzaj stopni swobody powiązań mających zastosowanie do pierwotnego wiązania w komponencie.
| Pierwotne wiązanie |
Liczba powiązanych stopni swobody |
Ustawienia wiązań |
|---|
| Punkt-do-płaszczyzny |
1-translacyjny |
Punkt wspólny z płaszczyzną |
| Punkt-do-linii |
2-translacyjne |
Punkt wspólny z linią |
| Prostopadle |
1-obrotowy |
Linia prostopadła do linii |
| Oś równoległa |
2-obrotowe |
Linia równoległa do innej linii |
| Linia-do-płaszczyzny |
1-translacyjny
1-obrotowy
|
Linia wspólna z płaszczyzną |
Zastępowanie pierwotnych wiązań jest procesem ręcznym i wymaga szczegółowej wiedzy na temat planowanego ruchu. Wymagane jest poprawne zorientowanie pierwotnych wiązań w celu optymalnego zmniejszenia liczby powiązań.
Na przykład można powiązać suwak z prętem o przekroju kwadratowym, tworząc parę wiązań wspólnych typu płaszczyzna-do-płaszczyzny, z których każde odnosi się do jednej z dwóch prostopadłych ścian pręta. Wiązanie typu płaszczyzna-do-płaszczyzny wprowadza zbędne powiązanie, ponieważ obie ściany są ograniczone obrotem wokół osi pręta.
Jeśli zastąpi się pierwotne wiązanie typu linia-do-płaszczyzny jednym z wiązań wspólnych typu płaszczyzna-do-płaszczyzny, nie będzie zbędnych wiązań.
