Przykład – tworzenie numerów poprawek z licznikami głównymi i podrzędnymi

W tym przykładzie format numeru poprawki ma wartości A.01, A.02, ... dla toku prac przed zwolnieniem i B.01, B.02, ... dla zwolnionego toku prac.

Aby utworzyć numer poprawki z licznikami głównym i podrzędnym:

  1. Utworzyć dwa składniki numeru poprawki:
    Nazwa komponentu Początkowa wartość licznika Formatuj ciąg
    Główny 1 A,B,C,...,Z
    Podrzędny 1 Liczba 00
  2. Utworzyć numer poprawki o nazwie GłównyPodrzędny przy użyciu tych składników (w obszarze Ciąg formatu numeru poprawki zaznaczyć opcję Główny . Podrzędny).
  3. W przypadku stanów poprawek toku prac przed wydaniem i wydanej:
    1. Na karcie Numery poprawek wybrać z listy numerów poprawek pozycję GłównyPodrzędny.
    2. Ponieważ w toku prac przed zwolnieniem tylko składnik podrzędny powinien być zwiększany wraz z każdą poprawką, w obszarze Podrzędny określić w polu Inkrementacja poprawki o wartość 1 i wyczyścić pole Inkrementacja poprawki o w obszarze Główny.
    3. Zapisać tok prac.
  4. Otworzyć okno właściwości dla przejścia, gdzie pliki są przekazywane z toku prac przed zwolnieniem do zwolnionego toku prac. Upewnić się, że stan docelowy ma przypisany numer poprawki.
  5. W oknie dialogowym Właściwości dotyczącym przejścia na karcie Numery poprawek w obszarze Główny ustawić przyrost o 1, a ustawienie Podrzędny zresetować do 1.
    Wartości wprowadzone na karcie Numery poprawek dyskretnie zwiększają lub resetują wartość licznika następnego składnika, gdy plik przechodzi przez przejście, natomiast numery poprawek nie są ustawiane dla żadnego pliku. Ustawianie numeru poprawki jest wykonywane ręcznie lub automatycznie za pomocą działania przejścia, aby zwiększyć numer poprawki zdefiniowany przez użytkownika. Opcji tej należy używać tylko podczas pracy z numerami poprawek zawierającymi wiele składników liczników.
  6. Aby przetestować numerowanie poprawek:
    1. Przeprowadzić plik przez tok prac przed zwolnieniem, zwiększając numery poprawek. Każdorazowo zwiększać tylko licznik podrzędny (A.01, A.02 itd.).
    2. Przenieść plik do zwolnionego toku prac. Główny licznik powinien się zwiększyć o 1 (na przykład z A na B), a licznik podrzędny powinien zostać zmieniony na 1 (na przykład z 03 do 01). Zmiany będą widoczne następnym razem, gdy numer poprawki zostanie zastosowany do pliku.
    3. Przeprowadzić plik przez zwolniony tok prac. Każdorazowo powinien się zwiększać tylko licznik podrzędny (B.01, B.02 itd.).