Opcja ta modeluje problem używając założenia płaskiego stanu naprężenia. Założenie płaskiego stanu naprężenia jest prawidłowe, kiedy jedno z naprężeń głównych jest tak małe w porównaniu do pozostałych dwóch, że może zostać pominięte. Używając tej opcji można modelować cienkie płyty z jednym wymiarem mniejszym niż pozostałe dwa. Siły działające normalnie do płaszczyzny przekroju powinny być nieznaczne.
Rysunek ukazuje cienką płytę poddaną działaniu sił rozciągających, ściskających i ścinających w płaszczyźnie. Wymiar modelu w Y jest znacznie mniejszy w porównaniu do wymiarów X i Z. Dla tego przykładu, należy wybrać płaszczyznę przekroju równoległą do płaszczyzny XZ, określić grubość i zastosować obciążenia i umocowania do krawędzi.
Następujące uproszczenia są prawidłowe dla wyników symulacji.
| Przemieszczenie i temperatura |
Przemieszczenie i temperatura nie zmieniają się wzdłuż grubości. Dla płyty:
 gdzie u jest wektorem przemieszczenia,
Py=0, gdzie Py jest obciążeniem wzdłuż kierunku Y.
i
 gdzie T to temperatura.
|
| Naprężenie |
Komponenty naprężenia niepłaskiego wzdłuż kierunku grubości są zerowe. Dla płyty:
 , gdzie σ reprezentuje naprężenie normalne, a τ reprezentuje naprężenie ścinające.
|
| Odkształcenie |
Wszystkie komponenty odkształcenia są niezerowe. Aczkolwiek komponenty odkształcenia niepłaskiego nie odgrywają ważnej roli w symulacji. |