Opcje analizy zmęczenia

Karta Opcje okna dialogowego Zmęczenie pozwala na ustawienie opcji dla aktywnego badania zmęczenia.

Można definiować badania z przypadkami o stałej lub zmiennej amplitudzie. Nie można mieszać przypadków o stałej amplitudzie i przypadków o zmiennej amplitudzie w jednym badaniu.

Interakcja stałej amplitudy

Ustawia interakcję pomiędzy przypadkami zmęczenia o stałej amplitudzie.

Losowa interakcja Oprogramowanie rozważa możliwość mieszania się szczytowych naprężeń z różnych przypadków na potrzeby oszacowania naprężeń przemiennych. Opcja ta ma znaczenie tylko, jeżeli zdefiniowano więcej niż jeden przypadek zmęczenia.
Użycie tej opcji jest zalecane w Kodeksie kotłów i zbiorników ciśnieniowych Amerykańskiego Stowarzyszenia Inżynierów Mechaników (ASME Boiler and Pressure Vessel Code). Jest ona bardziej konserwatywna (przewiduje wyższe uszkodzenia) od opcji Brak interakcji.
Brak interakcji Oprogramowanie zakłada, że przypadki zachodzą sekwencyjnie jeden po drugim, bez jakiejkolwiek interakcji.
W przypadku badań, w których przypadki zmęczenia odnoszą się do wielu badań, program oblicza szczytowe naprężenia w oparciu o opcję Interakcja losowa, nawet jeżeli wybrano opcję Brak interakcji.

Opcje zmiennej amplitudy

Ustawia opcje dla przypadków zmęczenia o zmiennej amplitudzie.

Liczba zdarzeń dla obliczania Rainflow Ustawia liczbę "koszy" do celu rozkładu zapisu zmiennej amplitudy. Na przykład: jeżeli wprowadzimy 32, to program dokona dyskretyzacji obciążeń na 32 równomiernie rozłożone zakresy. Obciążenie w obrębie każdego zakresu jest stałe. Maksymalna liczba zdarzeń wynosi 200.
Filtruj cykle obciążeń poniżej Program odfiltrowuje cykle obciążenia, których zakresy są mniejsze od określonej wartości procentowej maksymalnego zakresu. Na przykład: jeżeli określimy wartość 3%, to program zignoruje cykle o zakresach obciążenia mniejszych od 3% maksymalnego zakresu historii obciążenia. Parametr ten służy do odfiltrowywania szumu pochodzącego od urządzeń pomiarowych.
Użycie dużej liczby zniekształca zapis zmiennej amplitudy i prowadzi do niedoszacowania uszkodzeń. Aby dokładnie przewidzieć uszkodzenia, najwyższe odfiltrowane naprężenie przemienne nie powinno być wyższe od równoważnej granicy wytrzymałości dowolnej skojarzonej krzywej S-N.

Obliczanie naprężenia przemiennego przy użyciu

Ustawia typ naprężenia do obliczenia równoważnych naprężeń przemiennych, celem użycia do wyodrębnienia liczby cykli z krzywych S-N.

Natężenie naprężenia (P1-P3)  
Naprężenie równoważne (wg Misesa)  
Max naprężenie bezwzględne (P1)  

Ściana skorupy

Ustawia ścianę skorupy, dla której ma być wykonana analiza zmęczenia.

Góra Wykonuje analizę zmęczenia na górnych ścianach skorupy.
Dół Wykonuje analizę zmęczenia na dolnych ścianach skorupy.

Korekta naprężenia średniego

Ustawia metodę korekcji naprężenia średniego.

Brak Bez korekcji.
Metoda Goodmana Odpowiednia przede wszystkim dla materiałów kruchych. Stosuje się do dodatnich wartości naprężenia średniego (cykle obciążeń, które wytwarzają napięcie).
Metoda Gerbera Odpowiednia przede wszystkim dla materiałów plastycznych.
Metoda Soderberga Najbardziej konserwatywna.
Metody te są używane tylko, jeżeli wszystkie skojarzone krzywe S-N są oparte na środowisku całkowicie odwracalnym (zerowa średnia). Oprogramowanie oblicza naprężenie średnie oprócz naprężenia przemiennego dla każdego cyklu, a następnie oszacowuje naprężenie skorygowane przy użyciu określonej metody. Korekcja staje się znaczna, jeżeli zastosowane cykle obciążenia zmęczeniowego posiadają duże naprężenia średnie w porównaniu z zakresem naprężenia. Jeżeli zdefiniowano wiele krzywych S-N o różnych proporcjach obciążenia, to oprogramowanie dokonuje liniowej interpolacji pomiędzy tymi krzywymi, aby uwzględnić średnie naprężenia i nie jest stosowana żadna metoda korekcji. W przypadku zdefiniowania jednej krzywej S-N o współczynniku naprężenia różnym od -1, ta krzywa jest używana bez korekcji dla danego materiału.

Dodatkowe opcje

Współczynnik redukcji wytrzymałości zmęczeniowej (Kf) Współczynnika tego, o wartości od 0 do 1, należy użyć, aby uwzględnić różnice pomiędzy środowiskiem badawczym użytym do wygenerowania krzywej S-N, a rzeczywistym środowiskiem obciążenia. Program dzieli naprężenie przemienne przez ten współczynnik przed odczytaniem odpowiedniej liczby cykli z krzywej S-N. Jest to równoważne zmniejszeniu liczby cykli powodujących zniszczenie przy pewnym naprężeniu przemiennym. Sugerowane wartości numeryczne dla współczynnika redukcji wytrzymałości zmęczeniowej można znaleźć w podręcznikach poświęconych zagadnieniom zmęczenia.
Nieskończona trwałość Liczba cykli, która ma być użyta, gdy skorygowane naprężenie przemienne jest mniejsze od granicy wytrzymałości. Liczba ta jest używana zamiast liczby cykli skojarzonej z ostatnim punktem na krzywej S-N.
Ta wartość jest używana tylko dla krzywych S-N, w przypadku których maksymalna liczba cykli jest mniejsza od określonej.
Folder wyników Ustawia folder dla wyników badania zmęczenia.