Podmodelowanie oparte jest na zasadzie de Saint-Venanta.
Zasada de Saint-Venanta mówi, że jeśli w pewnym miejscu danej bryły przyłożymy różne, ale statycznie równoważne obciążenia, naprężenia miejscowe będą różne, natomiast w pozostałej części bryły sposób przyłożenia obciążenia nie będzie mieć wpływu na rozkład naprężeń. Rozłożenie naprężeń i odkształceń ulega zmianie tylko w pobliżu miejsc przyłożenia obciążenia.
Można odciąć część modelu, udoskonalić siatkę i przeprowadzić analizę tylko dla tej wybranej części, pod warunkiem że przemieszczania będą prawidłowo zdefiniowane na granicy cięcia. Jeśli wyniki przemieszczenia z badania rodzica są dokładne, w badaniu podmodelowania te przemieszczenia są uważane za warunki brzegowe dla granic cięcia.
Granice podmodelu muszą znajdować się odpowiednio daleko od obszarów koncentracji naprężeń.