Kryterium maksymalnego naprężenia normalnego

Kryterium maksymalnego naprężenia normalnego, znane również jako kryterium Coulomba, opiera się na teorii maksymalnego naprężenia normalnego. Według tej teorii zniszczenie zachodzi gdy maksymalne naprężenie główne osiąga wytrzymałość graniczną materiału dla rozciągania prostego.

Kryterium to jest stosowane do materiałów kruchych. Zakłada ono, że wytrzymałość graniczna materiału przy rozciąganiu i ściskaniu jest taka sama. Założenie to nie jest prawidłowe dla wszystkich przypadków.

Na przykład: pęknięcia zmniejszają znacznie wytrzymałość materiału przy rozciąganiu, podczas gdy ich wpływ jest znacznie mniejszy podczas ściskania, ponieważ pęknięcia mają tendencję do zamykania się.

Kruche materiały nie posiadają specyficznego punktu ustępowania, dlatego też nie zaleca się używania granicy plastyczności do definiowania naprężenia granicznego dla tego kryterium.

Teoria ta przewiduje, że zniszczenie zachodzi, gdy:

σ1 >= σ limit, gdzie σ1 jest maksymalnym naprężeniem głównym.

Współczynnik bezpieczeństwa (FOS) jest obliczany jako:

FOS = σ limit / σ1