Można zdefiniować wartości naprężenia (współczynnika bezpieczeństwa) oraz częstotliwości jako powiązania projektu dla badania topologii.
Oto przykład: Uruchomić badanie topologii, aby znaleźć optymalny kształt modelu o największej sztywności przy zmniejszeniu masy o 50% i maksymalnym dopuszczalnym naprężeniu. Powiązanie naprężeń powoduje, że w modelu po optymalizacji nie mogą wystąpić naprężenia większe niż określona wartość procentowa granicy plastyczności materiału.
Aby określić powiązanie naprężeń, w menedżerze właściwości PropertyManager
Cele i powiązania wybrać
Powiązanie naprężenia/współczynnika bezpieczeństwa. Dla opcji
Typ wybrać
Powiązania naprężenia lub
Powiązanie współczynnika bezpieczeństwa.
Powiązania naprężenia |
Wartość określona
|
Wprowadzić maksymalną dopuszczalną wartość naprężenia zredukowanego wg Misesa dla zoptymalizowanej geometrii.
|
Czynnik określony
|
Wprowadzić maksymalną dopuszczalną wartość naprężenia zredukowanego wg Misesa jako wartość procentową granicy plastyczności materiału.
|
|
Powiązanie współczynnika bezpieczeństwa |
Wprowadzić minimalny dopuszczalny współczynnik bezpieczeństwa dla zoptymalizowanej geometrii. Maksymalne dopuszczalne naprężenie zredukowane wg Misesa oblicza się na podstawie granicy plastyczności materiału podzielonej przez zdefiniowany przez użytkownika współczynnik bezpieczeństwa. Maksymalne naprężenie zredukowane wg Misesa jest domyślnym kryterium współczynnika bezpieczeństwa stosowanym w tym przypadku. |
Aby określić powiązanie częstotliwości, w menedżerze właściwości PropertyManager Cele i powiązania wybrać Powiązanie częstotliwości. Wprowadzić dolną lub górną granicę częstotliwości albo określić zakres dopuszczalnych częstotliwości dla wybranych postaci drgań.
Przed rozpoczęciem badania topologii z powiązaniami częstotliwości należy uruchomić badanie częstotliwości z oryginalnym modelem (maksymalna przestrzeń projektu), aby oszacować zakres dopuszczalnych częstotliwości drgań własnych.
Wybrać Śledzenie trybu, aby solver optymalizacji śledził kolejność wybranych postaci drgań wyprowadzoną z oryginalnej geometrii (w iteracjach optymalizacji) podczas wymuszania powiązań częstotliwości.
Gdy pole Śledzenie trybu nie jest zaznaczone, solver śledzi bieżącą kolejność postaci drgań wyprowadzoną dla każdej iteracji optymalizacji. Celem optymalizacji może być na przykład 50-procentowa redukcja masy oraz powiązanie częstotliwości dla pierwszej postaci drgań. Pierwsza postać drgań oryginalnej geometrii staje się drugą lub trzecią postacią drgań zoptymalizowanej geometrii.
Oto przykład: Użytkownik dodaje powiązanie częstotliwości do określonej postaci drgań płyty (pierwszej w oryginalnej geometrii płyty). Gdy kształt modelu będzie się zmieniał w kolejnych iteracjach, postać ta może przesuwać się w dół na liście częstotliwości. Po wybraniu opcji Śledzenie trybu solver śledzi tę samą postać, gdy zmienia ona pozycję na liście częstotliwości, i wymusza powiązanie dla tej samej postaci drgań. Kiedy opcja Śledzenie trybu nie jest zaznaczona, postać drgań zastępuje oryginalną pierwszą postać w trakcie iteracji. Następnie solver stosuje powiązanie częstotliwości do tej nowej postaci, która zastępuje poprzednią postać.
W przypadku badania topologii tylko z określonym powiązaniem częstotliwości:
- W obliczeniach częstotliwości rezonansowych nie są brane pod uwagę stosowane obciążenia lub zalecane przemieszczenia (w tym obciążenia odległe, przesunięcia i obroty).
-
W menedżerze właściwości PropertyManager Odległe obciążenie/masa wybrać , aby zastosować odległą masę. Każda odległa masa stosowana z opcją jest ignorowana przez solver.