Układy chłodzenia regulują temperaturę formy i stanowią kanały w korpusie formy, w których krąży środek chłodzący — zazwyczaj woda, para lub olej.
Dostępne są cztery metody odzwierciedlania zachowania układów chłodzenia.
Tylko jedna metoda może być aktywna w symulacji tworzyw sztucznych. Jeżeli w symulacji współistnieje więcej metod, aktywna jest tylko ta o najwyższym priorytecie.
|
Pole przepływu chłodziwa
|
Metoda o najwyższym priorytecie. Zapewnia najwyższą dokładność i uniwersalność i wymaga najwięcej czasu do obliczeń.
|
|
Zimna rura grubościenna
|
Metoda o drugim najwyższym priorytecie. Wymaga definicji układu chłodzenia ze szkicu z użyciem narzędzia do projektowania układu chłodzenia. Ponadto wymaga prędkości pośredniej i zapewnia dokładność pośrednią pomiędzy metodami Pole przepływu chłodziwa a Wlot chłodziwa.
|
|
Wlot chłodziwa
|
Metoda o trzecim najwyższym priorytecie. Jest to najłatwiejsza i najszybsza opcja dla symulacji układu chłodzenia.
|
|
Temperatura ściany formy
|
Metoda o najniższym priorytecie. Nie wymaga żadnej symulacji chłodzenia — wystarczy określić temperatury dla powierzchni ścian wybranej formy.
|