Rozprowadzone połączenie pozwala na deformację ścian przyłączonych do złączy kołkowych i śrubowych, co zapewnia bardziej realistyczną reprezentację zachowania złącza.
Gdy typ połączenia jest ustawiony na Rozprowadzony, utworzenie rozprowadzonego połączenia powoduje połączenie węzła odniesienia (węzła elementu belki trzonu śruby) z grupą węzłów połączeniowych wewnątrz obszarów odcisku łba i nakrętki śruby. Połączenie rozprowadzone wiąże ruch węzłów połączenia z translacją i obrotem węzła odniesienia. Węzły znajdujące się wewnątrz obszarów odcisku łba i nakrętki mogą ulegać deformacji względem siebie.
Takie powiązanie jest stosowane w uśredniony sposób, który umożliwia kontrolowanie przenoszenia obciążeń za pomocą współczynników wagi w węzłach połączenia. Na przykład powiązanie rozkłada obciążenie wstępne śruby tak, że suma sił w węzłach połączenia jest równa całkowitemu obciążeniu wstępnemu w węźle odniesienia. W tym przypadku stosowane są jednorodne współczynniki wagi.
Rozprowadzone połączenie daje bardziej realistyczne pola naprężeń i przemieszczeń w obszarach kontaktu łba i nakrętki śruby.
Sztywne połączenie daje obszary wysokich naprężeń wewnątrz obszarów łba i nakrętki połączonych komponentów, ponieważ pręty sztywne wprowadzają wysoką sztywność. Rozprowadzone połączenie eliminuje te wysokie naprężenia.
Na ilustracji przedstawiono dwa cylindryczne komponenty połączone śrubą o obciążeniu wstępnym 1000 N. Pomiędzy tymi dwoma komponentami występuje kontakt bez penetracji.
