Statyczne - Opcje

W oknie dialogowym Statyczne określone są opcje analizy dla badań statycznych.

Solvery

Określa solver, który ma zostać użyty do symulacji badania statycznego.

Automatyczne Oprogramowanie wybiera solver w oparciu o typ badania, opcje analizy, warunki kontaktu itp. Niektóre opcje i warunki dotyczą tylko solvera Intel Direct Sparse lub FFEPlus.
Ręcznie Wybrać solver, który ma zostać użyty do symulacji:
Direct sparse solver Wybrać solver Direct Sparse. Aktywować solver Direct Sparse, mając do dyspozycji dużo pamięci RAM i wiele procesorów.
W celu przeprowadzenia liniowej analizy statycznej potrzeba 1 GB pamięci RAM na każde 200 000 stopni swobody. Solver Direct Sparse wymaga 10 razy więcej pamięci RAM niż solver FFEPlus.
FFEPlus Wybiera solver FFEPlus do uruchomienia badania. Solver ten wykorzystuje zaawansowane techniki porządkowania macierzy, dzięki czemu jest on efektywniejszy dla dużych problemów.
Na każde 2 000 000 stopni swobody potrzeba 1 GB pamięci RAM.
Large Problem Direct Sparse

Dzięki wykorzystaniu udoskonalonych algorytmów alokacji pamięci solver Large Problem Direct Sparse może obsłużyć problemy symulacyjne, które przekraczają możliwości pamięci fizycznej komputera.

Jeśli początkowo zostanie wybrany solver Direct Sparse i ze względu na ograniczone zasoby pamięci rozwiązanie problemu nie będzie możliwe, pojawi się komunikat ostrzegawczy informujący o konieczności zmiany solvera na Duży problem Direct Sparse.
Intel Direct Sparse Solver Intel Direct Sparse jest dostępny dla badań statycznych, termicznych, częstotliwości, dynamicznych liniowych i nieliniowych. Dzięki wykorzystaniu udoskonalonych algorytmów alokacji pamięci i funkcji przetwarzania wielordzeniowego solver Intel Direct Sparse umożliwia szybsze rozwiązywanie problemów symulacji w rdzeniu.
Solvery Direct Sparse i Intel Direct Sparse lepiej wykorzystują możliwości procesorów wielordzeniowych.
Intel Network Sparse Użyć solvera Intel Network Sparse, aby przenieść uruchomioną symulację do innego komputera podłączonego do lokalnej domeny sieciowej. Patrz temat Simulation — Pomoc: Odciążona symulacja, aby uzyskać więcej informacji.
Duże przemieszczenie Gdy opcja ta jest zaznaczona, program stosuje obciążenia jednorodnie i narastającymi krokami aż do osiągnięcia pełnych wartości, wykonując iteracje kontaktu w każdym kroku. Liczba kroków jest ustalana wewnętrznie przez program. Opcja ta nie jest dostępna dla badań uproszczenia 2D.
Oblicz siły swobodnego obiektu Zaznaczenie tego pola wyboru nakazuje aplikacji przygotowanie równowagi sił siatki w każdym węźle. Po uruchomieniu badania przy tej fladze włączonej, należy kliknąć prawym przyciskiem myszy folder Wyniki i wybrać Lista siły wynikowej, aby wyszczególnić siły, które działają na ściany, krawędzie i wierzchołki. Siły mogą pochodzić od kontaktu, obciążeń zewnętrznych, umocowań lub złącz. Opcja ta nie jest dostępna dla badań uproszczenia 2D.

Solver

Pozwala określić solver, który zostanie użyty do wykonania analizy statycznej.

Automatyczny wybór solvera Oprogramowanie wybiera solver w oparciu o typ badania, opcje analizy, warunki kontaktu itp. Niektóre opcje i warunki mają zastosowanie tylko do solvera Direct Sparse lub FFEPlus.
Direct sparse solver Wybrać solver Direct Sparse. Aktywować solver Direct Sparse, mając do dyspozycji dużo pamięci RAM i wiele procesorów.
W celu przeprowadzenia liniowej analizy statycznej potrzeba 1 GB pamięci RAM na każde 200 000 stopni swobody. Solver Direct Sparse wymaga 10 razy więcej pamięci RAM niż solver FFEPlus.
FFEPlus Wybiera solver FFEPlus do uruchomienia badania. Solver ten wykorzystuje zaawansowane techniki porządkowania macierzy, dzięki czemu jest on efektywniejszy dla dużych problemów.
Na każde 2 000 000 stopni swobody potrzeba 1 GB pamięci RAM.
Large Problem Direct Sparse

Dzięki wykorzystaniu udoskonalonych algorytmów alokacji pamięci solver Large Problem Direct Sparse może obsłużyć problemy symulacyjne, które przekraczają możliwości pamięci fizycznej komputera.

Jeśli początkowo zostanie wybrany solver Direct Sparse i ze względu na ograniczone zasoby pamięci rozwiązanie problemu nie będzie możliwe, pojawi się komunikat ostrzegawczy informujący o konieczności zmiany solvera na Duży problem Direct Sparse.
Intel Direct Sparse Solver Intel Direct Sparse jest dostępny dla badań statycznych, termicznych, częstotliwości, dynamicznych liniowych i nieliniowych. Dzięki wykorzystaniu udoskonalonych algorytmów alokacji pamięci i funkcji przetwarzania wielordzeniowego solver Intel Direct Sparse umożliwia szybsze rozwiązywanie problemów symulacji w rdzeniu.
Solvery Direct Sparse i Intel Direct Sparse lepiej wykorzystują możliwości procesorów wielordzeniowych.
Intel Network Sparse Użyć solvera Intel Network Sparse, aby przenieść uruchomioną symulację do innego komputera podłączonego do lokalnej domeny sieciowej. Patrz temat Simulation — Pomoc: Odciążona symulacja, aby uzyskać więcej informacji.
Użyj efektu rozkładu naprężeń Zaznaczenie tej opcji uwzględnia efekt rozkładu naprężeń podczas obliczania sztywności.
Użyj miękkiej sprężyny dla stabilizacji modelu Zaznaczenie tej opcji nakazuje programowi dodanie miękkich sprężyn połączonych z ziemią, aby zapobiec niestabilności. Jeżeli obciążenia zostaną zastosowane do niestabilnego projektu, to ulegnie on translacji lub obrotowi jak ciało sztywne. Zastosować umocowania wystarczające do uniemożliwienia poruszania się jako ciało sztywne.
Użyj obciążenia bezwładnościowego Gdy opcja ta jest zaznaczona, program automatycznie stosuje siły bezwładności przeciwdziałające niezrównoważonemu obciążeniu zewnętrznemu. Opcja ta jest szczególnie użyteczna przy importowaniu obciążeń z pakietu ruchu (SOLIDWORKS Motion), gdy obciążenia zewnętrzne mogą być nieco niezrównoważone. Jeżeli opcja ta jest zaznaczona, problemy strukturalne można rozwiązywać bez konieczności stosowania umocowań lub uaktywniania opcji miękkiej sprężyny w celu stabilizacji modelu, aby zapobiec ruchom ciała sztywnego.
Duże przemieszczenie Gdy opcja ta jest zaznaczona, program stosuje obciążenia jednorodnie i narastającymi krokami aż do osiągnięcia pełnych wartości, wykonując iteracje kontaktu w każdym kroku. Liczba kroków jest ustalana wewnętrznie przez program. Opcja ta nie jest dostępna dla badań uproszczenia 2D.
Oblicz siły swobodnego obiektu Zaznaczenie tego pola wyboru nakazuje aplikacji przygotowanie równowagi sił siatki w każdym węźle. Po uruchomieniu badania przy tej fladze włączonej, należy kliknąć prawym przyciskiem myszy folder Wyniki i wybrać Lista siły wynikowej, aby wyszczególnić siły, które działają na ściany, krawędzie i wierzchołki. Siły mogą pochodzić od kontaktu, obciążeń zewnętrznych, umocowań lub złącz. Opcja ta nie jest dostępna dla badań uproszczenia 2D.
   
   
   
   

Zapisz wyniki

Zapisz wyniki w 3DEXPERIENCE

Zapisuje wyniki symulacji wraz ze skojarzonym modelem SOLIDWORKS na platformie 3DEXPERIENCE Platform w obszarze przechowywania znanym jako obszar współpracy.

Po zapisaniu wyników SOLIDWORKS Simulation wraz ze skojarzonym modelem SOLIDWORKS na platformie 3DEXPERIENCE Platform można wyszukiwać te obiekty bazy danych w obszarze współpracy, w którym zostały zapisane, i pobrać je bezpośrednio w SOLIDWORKS.

Patrz także Zapisywanie wyników SOLIDWORKS Simulation na platformie 3DEXPERIENCE Platform.

Opcja zapisywania plików wyników symulacji (.cwr) na platformie 3DEXPERIENCE Platform jest dostępna tylko po aktywowaniu odpowiedniej roli 3DEXPERIENCE SOLIDWORKS.
Zapisz wyniki na dysku Zapisuje plik wyników symulacji (*.cwr) na lokalnym dysku twardym.
Zapisz wyniki w folderze dokumentów SOLIDWORKS Zapisuje plik wyników symulacji (*.cwr) w tym samym folderze lokalnym, w którym znajduje się skojarzony model SOLIDWORKS.
Wybierz folder do przechowywania pliku wyników Wybiera ścieżkę folderu zapisu pliku wyników symulacji (*.cwr). Wybrana ścieżka folderu jest widoczna w folderze wyników.
Sprawdź i połącz plik wyników (*.cwr) z tym badaniem. Łączy bieżący plik wyników symulacji (*.cwr) z aktywnym badaniem statycznym.
Średnie naprężenia w środkowych węzłach (tylko siatki bryłowe wysokiej jakości) Oblicza naprężenia w węzłach środkowych poprzez uśrednienie wartości naprężeń w najbliższych węzłach narożnych. Ta opcja pozwala uzyskać lepsze wyniki w przypadku nieregularnych dużych naprężeń, które występują w środkowych węzłach wysokiej jakości elementów bryłowych znajdujących się w obszarach o dużej krzywiźnie.

Dostępne tylko dla siatki bryłowej o wysokiej jakości.
  • Naprężenia w węzłach narożnych (1, 2, 3 i 4) uśrednione globalnie na podstawie współdzielonych elementów.
  • Naprężenia w węzłach środkowych (5, 6, 7, 8, 9 i 10) uśrednione na podstawie najbliższych węzłów narożnych. Przykład: naprężenie (węzeł 5) = (naprężenie (węzeł 1) + naprężenie (węzeł 2)) / 2