Można zdefiniować złącze sprężynowe z elementami (ścianami lub krawędziami) należącymi do powierzchni i obiektów arkusza blachy. Złącze sprężynowe jest dostępne dla badań statycznych, częstotliwości, wyboczenia i nieliniowych. Dla badań nieliniowych można zdefiniować sprężyny punkt-do-punktu.
Złącze sprężynowe jest definiowane, gdy zachodzi potrzeba modelowania rzeczywistych sprężyn w symulacji, na przykład amortyzatorów w zawieszeniu samochodu. Bez złącz sprężynowych konieczne jest modelowanie rzeczywistej geometrii sprężyny, tworzenie jej siatki i nakładanie koniecznych warunków kontaktu. Dzięki użyciu złącz sprężynowych redukowana jest liczba elementów i czas analizy przy uwzględnieniu zachowania amortyzatora.
Poniżej wyszczególniono trzy rodzaje sprężyn:
Kompresja i Wydłużenie
|
Są to sprężyny uniwersalne które generują siły kiedy tylko części łączące je zaczną się poruszać.
|
Kompresja
|
Można użyć ich, aby modelować gumowe zderzaki lub sprężyny, które stanowią ściskającą powierzchnię rozdziału kiedy są one wciśnięte pomiędzy dwiema częściami.
|
Napięcie
|
Można użyć ich, aby modelować kable lub liny, które nie mogą przyjąć obciążeń ściskających ale mogą znacząco wpłynąć na całkowitą sztywność przy rozciąganiu.
|