Ciało wytrącone z pozycji spoczynkowej ma tendencję do drgań przy pewnych częstotliwościach, zwanych częstotliwościami drgań własnych lub rezonansowymi. Dla każdej częstotliwości drgań własnych, ciało przybiera pewien kształt zwany postacią drgań (modem). Analiza częstotliwości oblicza częstotliwości drgań własnych i skojarzone z nimi postaci drgań (mody).
W teorii ciało posiada nieskończoną liczbę modów. W analizie elementów skończonych (FEA) teoretycznie występuje tyle samo modów, ile stopni swobody (DOF). W większości przypadków, rozważanych jest tylko kilka modów.
Rezonans polega na nadmiernej reakcji, która występuje, gdy ciało zostanie poddane obciążeniu dynamicznemu drgającemu z jedną z jego częstotliwości drgań własnych. Na przykład w samochodzie posiadającym niewyważone koło występują silne drgania przy pewnej prędkości ze względu na rezonans. Wibracje te zmniejszają się lub zanikają całkowicie przy innych prędkościach. Innym przykładem jest sytuacja, w której silny dźwięk, jak np. głos operowy, może spowodować pękanie szkła.
Analiza częstotliwości może pomóc w uniknięciu rezonansu poprzez obliczenie częstotliwości rezonansowych. Dostarcza ona również informacji do rozwiązania problemów reakcji dynamicznej.