Przykład – tworzenie numerów poprawek z licznikami głównymi i podrzędnymi

W tym przykładzie format numeru poprawki ma wartości A.01, A.02, ... dla toku prac przed zwolnieniem i B.01, B.02, ... dla zwolnionego toku prac.

Aby utworzyć numer poprawki z licznikami głównym i podrzędnym:

  1. Utworzyć dwa składniki numeru poprawki:
    Nazwa komponentu Początkowa wartość licznika Formatuj ciąg
    Główny 1 A,B,C,...,Z
    Podrzędny 1 Liczba 00
  2. Utworzyć numer poprawki o nazwie GłównyPodrzędny przy użyciu tych składników (w obszarze Ciąg formatu numeru poprawki zaznaczyć opcję Główny . Podrzędny).
  3. W przypadku stanów poprawek toku prac przed wydaniem i wydanej:
    1. Na karcie Numery poprawek wybrać z listy numerów poprawek pozycję GłównyPodrzędny.
    2. Ponieważ w toku prac przed zwolnieniem tylko składnik podrzędny powinien być zwiększany wraz z każdą poprawką, w obszarze Podrzędny określić w polu Inkrementacja poprawki o wartość 1 i wyczyścić pole Inkrementacja poprawki o w obszarze Główny.
    3. Zapisać tok prac.
  4. Otworzyć okno właściwości dla przejścia, gdzie pliki są przekazywane z toku prac przed zwolnieniem do zwolnionego toku prac. Upewnić się, że stan docelowy ma przypisany numer poprawki.
  5. W oknie dialogowym Właściwości dotyczącym przejścia na karcie Numery poprawek w obszarze Główny ustawić przyrost o 1, a ustawienie Podrzędny zresetować do 1.

    Wartości wprowadzone w karcie Numery poprawek mają na celu umożliwienie zmiany wartości licznika komponentów w celu uzyskania cichej zmiany lub resetu podczas przejścia pliku przez zmiany.

    Określa to sposób, w który każdy licznik numeru poprawki dla wielu komponentów zachowa się przy kolejnym wykorzystaniu numeru poprawki przy przejściu lub ręcznym wykonaniu polecenia Ustaw poprawkę.

  6. Aby przetestować numerowanie poprawek:
    1. Przeprowadzić plik przez tok prac przed zwolnieniem, zwiększając numery poprawek. Każdorazowo zwiększać tylko licznik podrzędny (A.01, A.02 itd.).
    2. Przenieść plik do zwolnionego toku prac. Główny licznik powinien się zwiększyć o 1 (na przykład z A na B), a licznik podrzędny powinien zostać zmieniony na 1 (na przykład z 03 do 01). Zmiany będą widoczne następnym razem, gdy numer poprawki zostanie zastosowany do pliku.
    3. Przeprowadzić plik przez zwolniony tok prac. Każdorazowo powinien się zwiększać tylko licznik podrzędny (B.01, B.02 itd.).