Zaawansowane ustawienia solvera chłodzenia

Aby otworzyć zaawansowane ustawienia solvera chłodzenia:

    1. W menedżerze PlasticsManager rozwinąć węzeł Parametry globalne i kliknąć dwukrotnie Chłodzenie.
    2. W menedżerze właściwości PropertyManager Parametry chłodzenia kliknąć Ustawienia solvera.

Solver chłodzenia

Solver chłodzenia oblicza w sposób iteracyjny pola termiczne stanu nieustalonego formy i gniazda. W pierwszym cyklu temperatura formy jest temperaturą otoczenia. Dla każdego kolejnego cyklu solver przypisuje jednorodną temperaturę topienia jako początkową temperaturę części, ale uzyskuje temperaturę początkową formy z poprzedniego cyklu.

Podobnie jak w przypadku rzeczywistej wtryskarki, uśredniona w cyklu temperatura formy jest zbieżna z wartością stanu ustalonego po kilku cyklach wtrysku.

W przypadku procedury analizy bryły solver chłodzenia przeprowadza analizę sprzężonej wymiany ciepła w domenach polimeru i formy przy użyciu metody skończonej objętości.

W przypadku procedury analizy skorupy solver chłodzenia oblicza pola temperatury:
  • W polimerze — poprzez rozwiązanie jednowymiarowego równania Fouriera stanu nieustalonego metodą skończonej różnicy (w kierunku grubości).
  • W formie — poprzez rozwiązanie trójwymiarowego równania Laplace’a stanu ustalonego z użyciem metody elementu granicy.
Ustawienia solvera Procedura analizy Opis
Maksymalna liczba warstw grubości (10–16) Skorupa Określa liczbę wirtualnych warstw używanych do dyskretyzacji równań w kierunku grubości.

Domyślnie: 15
Współczynnik relaksacji iteracji pary forma/stopiony materiał Skorupa/bryła Współczynnik relaksacji jest współczynnikiem wagi, który matematycznie reguluje wpływ aktualizacji rozwiązania iteracyjnego pomiędzy polami temperatury polimeru i formy.

Domyślnie: 0,8

  • Zwiększenie tego współczynnika relaksacji może spowodować szybszą konwergencję, ale może wprowadzić niestabilność numeryczną, która może prowadzić do problemów z konwergencją.
  • Zmniejszenie tego współczynnika relaksacji może przyczynić się do bardziej stabilnych obliczeń, ale przy obniżonej szybkości konwergencji.
Maksymalna liczba iteracji formy/stopionego materiału (8~15) Skorupa/bryła

Ogranicza maksymalną liczbę iteracji pomiędzy analizami polimeru i formy. Jeżeli solver nie zbiega się z temperaturą w stanie ustalonym w ramach tego limitu, przypisuje pole temperatury ostatniej iteracji jako wynik w stanie ustalonym.

Domyślnie: 8
Względna tolerancja formy/stopionego materiału (1.E-3~5.E-2) Skorupa/bryła Określa względną tolerancję konwergencji lokalnej temperatury formy pomiędzy bieżącym a poprzednim cyklem iteracyjnym.

Domyślnie: 0,01
Współczynnik relaksacji iteracji temperatury formy (0,2–0,8) Skorupa Opcja aktywna tylko dla solvera iteracyjnego Gaussa.

Kontroluje iteracyjną aktualizację pola temperatury formy. Zmniejszenie tego współczynnika relaksacji prowadzi do bardziej stabilnych obliczeń, ale przy obniżonej szybkości konwergencji.

Domyślnie: 0,4
Maksymalna liczba iteracji formy (300~800) Skorupa

Ogranicza maksymalną liczbę wewnętrznych iteracji używanych przez solvery równań algebraicznych (Preconditioned Conjugate Gradient (PCG) lub Gauss).

Domyślnie: 500
Tolerancja błędu szczątkowego iteracji formy (1.E-8~1.E-5) Skorupa Kryterium konwergencji dla iteracyjnych solverów równania algebraicznego (PCG lub Gauss). Iteracja zatrzymuje się, gdy norma błędów szczątkowych w całej domenie rozwiązania jest mniejsza niż określona wartość.

Zmniejszenie tego współczynnika relaksacji prowadzi do bardziej stabilnych obliczeń, ale przy obniżonej szybkości konwergencji.

Domyślnie: 1E-6
Punkty całki Gaussa elementów rurowych (4 lub 6) Skorupa

Określa liczbę punktów całki Gaussa zawartych w elementach liniowych metody elementu granicy używanej do analizy kanału chłodzenia lub kanału wlewowego. Aby zapobiec niestabilności, można użyć tylko wartości 4 lub 6.

Zwiększenie liczby punktów Gaussa poprawia dokładność rozwiązania, ale wymaga więcej czasu na obliczenia.

Domyślnie: 4
Punkty całki Gaussa elementów trójkątnych (4 lub 6) Skorupa

Określa liczbę punktów całki Gaussa zawartych w elementach trójkątnych metody elementu granicy używanej do części.

Domyślnie: 4
Typ solvera Skorupa Określa typ solvera macierzy równania algebraicznego.

Domyślnie: Solver Preconditioned Conjugate Gradient (PCG). Osiąga zbieżność w przypadku większości problemów.

Solver iteracyjny Gaussa-Seidela (Gauss) jest solverem alternatywnym, ale jest mniej prawdopodobne, że uzyska wynik zbieżny.
Typ solvera Wypełnienie

Określa typ solvera macierzy równania algebraicznego.

Domyślnie: Solver Algebraic Multigrid (AMG).

Solver AMG osiąga zbieżność w przypadku większości problemów. Jest szybszy i zużywa mniej pamięci niż solver Preconditioned Conjugate Gradient AMG (PCG-AMG). Solver PCG-AMG może zapewnić dodatkową wytrzymałość, ale przy znacznych kosztach pamięci i wydajności.
Przedział wyjściowy przejściowej temperatury formy (1~10) Wypełnienie Określa przedział czasu, w którym dostępne są dane wyjściowe temperatury formy. Dane wyjściowe to temperatura stanu nieustalonego ściany gniazda do analizy wypełniania i dopakowywania. Zmniejszenie tej wartości powoduje zapisanie większej ilości danych stanu nieustalonego, ale wydłuża czas przetwarzania.

Domyślnie: 5
Lokalna rozdzielczość profilu [wykres X-Y](1 ~ 3) Skorupa Określa rozdzielczość danych wyjściowych historii temperatury w każdym obszarze lokalnym. Wyższa wartość rozdzielczości powoduje zapisanie większej ilości danych czasowych.

Domyślnie: 1
Metoda analizy Wypełnienie Określa metodę dyskretyzacji dla analizy.
  • FVM: Metoda objętości skończonych (skoncentrowana na komórce)
  • MES-liniowe: Metoda elementów skończonych z elementami liniowymi (na podstawie węzła)
  • MES-kwadratowe: Metoda elementów skończonych z elementami kwadratowymi (na podstawie węzła)

Domyślnie: MES-liniowe