Opcje analizy częstotliwości

Okno dialogowe Częstotliwość pozwala wybrać wymagane opcje dla badania częstotliwości.

Obciążenia wpływają na charakterystykę modalną obiektu. Na przykład: obciążenia ściskające zmniejszają częstotliwości rezonansowe, a obciążenia rozciągające zwiększają je. Można to łatwo zaobserwować zmieniając napięcie struny w skrzypcach. Im wyższe napięcie, tym wyższa częstotliwość (ton). Nie ma potrzeby definiowania żadnych obciążeń w badaniu częstotliwości. Jeśli jednak zostaną one zdefiniowane, to ich wpływ zostanie uwzględniony w obliczeniach częstotliwości rezonansowych.

Opcje

Liczba częstotliwości Pozwala ustawić wymaganą liczbę częstotliwości drgań własnych (rezonansowych) do obliczenia. Domyślnie obliczanych jest pięć najniższych częstotliwości. Mody ciała sztywnego są obliczane przez solver FFEPlus. Ciało bez jakichkolwiek umocowań posiada sześć modów ciała sztywnego. Mody ciała sztywnego posiadają zerowe częstotliwości (okres nieskończony).

Jeżeli scenariusze robocze modelu obejmują obciążenia dynamiczne, ważne jest obliczenie co najmniej jednej częstotliwości, która jest wyższa od częstotliwości obciążenia. W większości sytuacji rezonans jest niepożądany, ponieważ powoduje zniszczenie. Jednakże niektóre urządzenia wykorzystują rezonans w celu wyzwolenia jakiegoś zdarzenia, stosując jednocześnie środki kontroli nad nadmiernymi deformacjami z nim skojarzonymi.

Górne ograniczenie częstotliwości Pozwala ustawić górne ograniczenie częstotliwości dla wymaganego zakresu częstotliwości. Należy użyć wartości domyślnej zero, chyba że częstotliwości drgań własnych powyżej pewnej wartości nie są interesujące. Wprowadzenie zera powoduje obliczenie określonej liczby częstotliwości.
Dla solvera FFEPlus można określić Liczbę częstotliwości lub Górne ograniczenie częstotliwości. W przypadku solverów Direct Sparse i Intel Direct Sparse można określić tylko Liczbę częstotliwości i przesunięcie częstotliwości.
Oblicz częstotliwości najbliższe do: (zmiana częstotliwości) Dostępne dla solverów Direct Sparse i Intel Direct Sparse. Opcję tę należy wybrać, aby określić interesującą wartość częstotliwości. Oprogramowanie obliczy częstotliwości leżące najbliżej określonej wartości. Opcja ta jest nazywana w literaturze zmianą (przesunięciem) częstotliwości. Opcji tej można użyć, aby uniknąć obliczania modów ciała sztywnego.
Kiedy nie można wykonać analizy częstotliwościowej z powodu osobliwości macierzy sztywności, problem z osobliwością można obejść, używając opcji przesunięcia częstotliwości. Wartość przesunięcia należy zwiększać stopniowo od zera do wartości, przy której solvery Direct Sparse będą mogły pomyślnie obliczyć żądane częstotliwości.

Jeśli wprowadzona zostanie wyższa wartość przesunięcia częstotliwości, solver Direct Sparse obliczy wybiórczo żądaną liczbę częstotliwości zebranych wokół wartości przesunięcia. W ten sposób można zaoszczędzić czas obliczeniowy i uniknąć obliczania częstotliwości z niższego zakresu (łącznie z modami ciała sztywnego), które nie są interesujące w analizie.

Uwzględnij rozkład naprężeń Opcja ta jest aktywowana wewnętrznie w celu uwzględnienia wpływu wszelkich zastosowanych obciążeń na sztywność modelu. Patrz również Pomoc SOLIDWORKS Simulation: Uwzględnij rozkład naprężeń.
Użyj miękkiej sprężyny dla stabilizacji modelu Wybranie tej opcji dodaje miękkie sprężyny do stabilizacji niewystarczająco wspartych modeli.

Solver

Pozwala określić solver, który ma być użyty do obliczenia częstotliwości rezonansowych i skojarzonych postaci drgań (modów). Aby uwzględnić wpływ obciążenia na częstotliwości rezonansowe, należy wybrać Automatyczny lub Direct Sparse.

Automatyczne Wybór najlepszego solvera równań (Intel Direct Sparse lub FFEPlus Iterative) przez oprogramowanie zależy od liczby częstotliwości, typu siatki, operacji geometrycznych, operacji kontaktu i złącza oraz dostępnej pamięci systemowej.
Direct sparse Zaznaczenie tej opcji wykorzystuje algorytm wyodrębniania modów solvera Direct Sparse podczas wykonywania badania.
FFEPlus Zaznaczenie tej opcji wykorzystuje solver FFEPlus podczas wykonywania badania.

Zapisz wyniki

Zapisz wyniki w 3DEXPERIENCE

Zapisuje wyniki symulacji wraz ze skojarzonym modelem SOLIDWORKS na platformie 3DEXPERIENCE Platform w obszarze przechowywania znanym jako obszar współpracy.

Po zapisaniu wyników SOLIDWORKS Simulation wraz ze skojarzonym modelem SOLIDWORKS na platformie 3DEXPERIENCE Platform można wyszukiwać te obiekty bazy danych w obszarze współpracy, w którym zostały zapisane, i pobrać je bezpośrednio w SOLIDWORKS.

Patrz także Zapisywanie wyników SOLIDWORKS Simulation na platformie 3DEXPERIENCE Platform.

Opcja zapisywania plików wyników symulacji (.cwr) na platformie 3DEXPERIENCE Platform jest dostępna tylko po aktywowaniu odpowiedniej roli 3DEXPERIENCE SOLIDWORKS.

Zapisz wyniki na dysku Zapisuje plik wyników symulacji (*.cwr) na lokalnym dysku twardym.
Zapisz wyniki w folderze dokumentów SOLIDWORKS Zapisuje plik wyników symulacji (*.cwr) w tym samym folderze lokalnym, w którym znajduje się skojarzony model SOLIDWORKS.
Wybierz folder do przechowywania pliku wyników Wybiera ścieżkę folderu zapisu pliku wyników symulacji (*.cwr). Wybrana ścieżka folderu jest widoczna w folderze wyników.
Średnie naprężenia w środkowych węzłach (tylko siatki bryłowe wysokiej jakości) Oblicza naprężenia w węzłach środkowych poprzez uśrednienie wartości naprężeń w najbliższych węzłach narożnych. Ta opcja pozwala uzyskać lepsze wyniki w przypadku nieregularnych dużych naprężeń, które występują w środkowych węzłach wysokiej jakości elementów bryłowych znajdujących się w obszarach o dużej krzywiźnie.

Dostępne tylko dla siatki bryłowej o wysokiej jakości.

  • Naprężenia w węzłach narożnych (1, 2, 3 i 4) uśrednione globalnie na podstawie współdzielonych elementów.
  • Naprężenia w węzłach środkowych (5, 6, 7, 8, 9 i 10) uśrednione na podstawie najbliższych węzłów narożnych. Przykład: naprężenie (węzeł 5) = (naprężenie (węzeł 1) + naprężenie (węzeł 2)) / 2