Statyczne - Adaptacyjne

Ustawia opcje adaptacyjne dla badania statycznego. Ustawienia są uaktywniane podczas uruchomienia badania. Opcje są ignorowane w przypadku uruchomienia scenariuszy projektu. Metoda typu p nie udoskonala siatki, lecz wykorzystuje coraz wyższy stopień elementu, aby udoskonalić wyniki. Metoda typu h udoskonala siatkę i nie zmienia stopnia zmienia elementu. Oprócz wyższej dokładności dzięki użyciu większej liczby elementów w krytycznych obszarach, udoskonalona siatka lepiej oddaje geometrię w krytycznych obszarach w każdej kolejnej pętli.

Metoda adaptacyjna

Brak  
adaptacyjna typu h Dostępne tylko w przypadku dokumentów części bryłowych i złożeń.
adaptacyjna typu p Dostępne tylko w przypadku dokumentów części bryłowych i złożeń.

Opcje metody adaptacyjnej typu h

Dokładność docelowa Określa poziom dokładności dla normy energii odkształceń. NIE jest to poziom dokładności naprężenia. Jednakże wysoki poziom dokładności w zbieżności (konwergencji) normy energii odkształcenia wskazuje na dobrą jakość wyników naprężenia. Żądany poziom należy ustawić przy użyciu suwaka.
Odchylenie dokładności Przesunięcie suwaka w kierunku położenia Lokalnie nakazuje programowi skoncentrowanie się na uzyskaniu dokładnych wyników naprężenia szczytowego przy użyciu mniejszej liczby elementów. Przesunięcie suwaka w kierunku położenia Globalnie nakazuje programowi skoncentrowanie się na uzyskaniu dokładnych wyników ogólnych.
Punkty osobliwe naprężenia zdarzają się w miejscach skupionych sił i ostrych narożników. Naprężenia w tych lokalizacjach wzrastają nadal wraz z użyciem mniejszych elementów. Dla modeli z takimi punktami osobliwymi zaleca się przesunięcie suwaka w kierunku położenia Globalnie.
Maksymalna liczba pętli Określa maksymalną liczbę pętli dozwoloną przy uruchomionym badaniu. Maksymalna możliwa liczba pętli wynosi 5.
Gruboziarnistość siatki Wybranie pozwala programowi na zwiększenie gruboziarnistości siatki w obszarach o niskim błędzie podczas wykonywania pętli adaptacyjnych. Liczba elementów w kolejnych pętlach może zwiększać się lub zmniejszać zależnie od modelu i siatki początkowej. Jeżeli opcja ta nie jest zaznaczona, program nie zmienia gruboziarnistości siatki w obszarach o niskich błędach. W takim przypadku w każdej pętli adaptacyjnej liczba elementów stale wzrasta.

Program zatrzymuje pętle gdy osiągnięta zostanie dokładność docelowa lub wykonana zostanie maksymalna liczba pętli.

Opcje metody adaptacyjnej typu p

Zatrzymaj kiedy zmiana Ustawia globalne kryterium, które ma zostać użyte do sygnalizacji zbieżności (konwergencji) i zatrzymania pętli. Wybierz jedną z następujących opcji:

Całkowitej energia odkształcenia

Energia odkształcenia modelu obliczana poprzez zsumowanie energii odkształcenia wszystkich elementów.

Śr. wartości skutecznej naprężenia zreduk. wg Misesa

Średnia kwadratowa (RMS) wartość węzłowych naprężeń zredukowanych wg von Misesa.

Wartość skuteczna przemieszczenia wypadkowego

Średnia kwadratowa (RMS) wartość węzłowych wypadkowych przemieszczeń.

Zmiana wynosi xx% lub mniej Ustawia maksymalną dopuszczalną względną zmianę wybranego kryterium globalnego.
Aktualizuj elementy z względnym błędem energii odkształcenia xx% lub więcej Ustawia maksymalny dopuszczalny względny błąd energii odkształcenia każdego elementu. Jeżeli żadne z dwóch pozostałych kryteriów zatrzymania nie zostanie spełnione, program zwiększy stopień wielomianu elementów o energii odkształcenia xx% lub więcej.
Początkowy stopień wielomianu Ustawia kolejność elementów dla pierwszej pętli. Najniższy stopień wynosi 2, a najwyższy wynosi 5.
Maksymalny stopień wielomianu Ustawia maksymalną kolejność elementów. Najwyższy możliwy stopień wynosi 5.
Maksymalna liczba pętli Ustawia maksymalną liczbę pętli dozwoloną w tej analizie. Maksymalna możliwa liczba pętli wynosi 4.

Program zatrzymuje pętle gdy spełniony zostanie jeden z poniższych warunków:

  • zbieżność kryterium globalnego;
  • Zbieżność wszystkich błędów lokalnych dla każdego elementu.
  • osiągnięcie maksymalnej liczby pętli.
W przypadku używania metody adaptacyjnej typu p do rozwiązywania problemów statycznych zaleca się wybranie opcji W węzłach (z menu Punkty jakobianu w oknie dialogowym Opcje siatki) przed utworzeniem siatki modelu.