Tabela zgięć

Możemy określić wartości naddatku materiału lub ubytku materiału dla części arkusza blachy w tabeli zgięć. Wartości współczynników K określa się w ich własnych tabelach zgięć. Tabela zgięć zawiera również wartości promieni zgięcia, kątów zgięcia oraz grubości części.

Istnieją dwa typy tabeli zgięć, które możemy użyć:
  • Plik tekstowy z rozszerzeniem .btl
  • Osadzony arkusz kalkulacyjny programu Excel
Należy użyć tabeli grubości arkusza blachy, aby określić wartości grubości i zgięcia w jednej tabeli.
Oto porównanie wspomnianych dwóch metod:
Plik tekstowy Arkusz Excel
Gdy współużytkujemy część z innym współpracownikiem, należy pamiętać, aby współużytkować również tabelę zgięć. Gdy współużytkujemy naszą część z innym współpracownikiem, tabela zgięć jest automatycznie zawarta, ponieważ jest ona osadzona.
Tabele tekstowe mogą być edytowane w różnych aplikacjach. Arkusze Excel mogą być edytowane tylko w Microsoft Excel.
  • Zaleca się użycie arkusza Excel, chyba że mamy tabele starszego typu z wersji SOLIDWORKS 2000 lub wcześniejszej.
  • Jeżeli edytujemy tabelę zgięć mającą więcej niż jedną tabelę z różnymi grubościami zgięć, promienie muszą być takie same. Na przykład jeżeli wstawimy nowy promień zgięcia do jednej tabeli zgięć mającej więcej niż jedną tabelę z różnymi grubościami zgięć, musimy wstawić nową wartość we wszystkich tabelach. Kąty mogą się jednak różnić.
    bend_table.png

Tabelę zgięć można edytować w oddzielnym oknie Excel. Kliknąć Edycja > Tabela zgięć > Edytuj tabelę w nowym oknie. Po edytowaniu tabeli należy ją zapisać, a następnie ponownie wstawić do części, aby zmiany zostały zastosowane.

Tabela zgięć - Plik tekstowy

Przykładowa tabela zgięć dla operacji arkusza blachy znajduje się w katalogu katalog_instalacyjny\lang\english\Sheetmetal Bend Tables\sample.btl. Aby utworzyć własną tabelę zgięć, należy skopiować tą tabelę i poddać ją edycji używając dowolnego edytora tekstu.

Tabele zgięć utworzone jako plik tekstowy obsługują:
  • Wszystkie typy tabeli zgięć (naddatek materiału, ubytek materiału i współczynnik k).
  • Wszystkie jednostki miary (metry, milimetry, centymetry, cale i stopy). Jednostkę miary można ustawić wierszu Jednostka tabeli zgięć.
SHEET24_shg.gif
Oto niektóre zagadnienia dotyczące tabeli zgięć w pliku tekstowym, o których należy pamiętać:
  • Przykładową tabelę zgięć należy traktować tylko informacyjnie. Wartości w tej tabeli nie reprezentują żadnych rzeczywistych wartości naddatku materiału.
  • Jeżeli grubość części lub kąt zgięcia trafia pomiędzy wartości podane w tabeli, to oprogramowanie dokona interpolacji wartości, aby obliczyć naddatek materiału.

Tabela zgięć - Arkusz Excel

Nowe tabele zgięć, które tworzymy w oprogramowaniu SOLIDWORKS są przechowywane jako osadzone arkusze programu Excel. Dodajemy wartości tabeli zgięć w komórkach arkusza zapewniając, że tabela zostanie prawidłowo odczytana przez oprogramowanie SOLIDWORKS.

Tabele zgięć w formacie Microsoft Excel obsługują obecnie:
  • Wszystkie typy tabeli zgięć (naddatek materiału, ubytek materiału i współczynnik k).
  • Wielokrotne kąty zgięć w jednym pliku tabeli zgięć.

Tworzenie tabeli zgięć.

Aby utworzyć tabelę zgięć, należy:

  1. W części kliknąć Wstaw > Arkusz blachy > Tabela zgięć > Nowy.
    Jeśli pojawi się komunikat informujący, że wstawienie tabeli zgięć może spowodować zmianę długości w rozłożonym modelu, należy kliknąć OK.
  2. W oknie dialogowym, należy:
    1. Wybrać element w Jednostki, aby ustawić jednostkę miary.
    2. Wybrać element w Typ, aby ustawić naddatek materiału, ubytek materiału lub współczynnik k.
    3. Wpisać ścieżkę dla Nazwy pliku lub kliknąć Przeglądaj, aby zlokalizować ścieżkę gdzie chcemy zapisać tabelę zgięć.
    4. Kliknąć OK.
      Osadzone okno programu Excel zawierające arkusz tabeli zgięć pojawi się w oknie SOLIDWORKS. Arkusz kalkulacyjny tabeli zgięć zawiera domyślne wartości promienia, grubości i kąta.
  3. Wpisać wartości naddatku materiału, ubytku materiału lub współczynnika k do arkusza, w zależności od wyboru Typu w kroku 2.
  4. Kliknąć na zewnątrz tabeli, lecz w obszarze graficznym SOLIDWORKS, aby zamknąć arkusz kalkulacyjny.