Opcja uproszczenia 2D modeluje problem przy użyciu założenia płaskiego stanu odkształcenia. Przemieszczenie w jednym z kierunków jest nieznaczne w porównaniu z pozostałymi dwoma kierunkami.
Założenie płaskiego stanu odkształcenia jest prawidłowe, gdy spełnione są następujące warunki:
- Jeden z wymiarów jest znacznie większy niż pozostałe dwa.
- Siły płaskie nie zmieniają się wzdłuż największego wymiaru.
- Siły działające normalnie do płaszczyzny przekroju są nieznaczne.
Rysunek ukazuje grubą bryłę pod działaniem obciążeń jednorodnych. Wymiar w Y jest znacznie większy niż wymiary X i Z. Aby modelować problem, należy utworzyć płaszczyznę przekroju równoległą do płaszczyzny XZ, określić grubość i zastosować obciążenia i umocowania do krawędzi.
Można utworzyć wiele obiektów 2D używając płaszczyzny przekroju i zdefiniować warunki kontaktowe pomiędzy nimi.
Następujące uproszczenia są prawidłowe dla wyników symulacji.
| Przemieszczenie, obciążenie i temperatura |
Przemieszczenie i temperatura nie zmieniają się wzdłuż grubości. Dla grubej bryły:
 gdzie u jest wektorem przemieszczenia. Również uy = 0,
 gdzie P jest wektorem obciążenia. Również Py=0,
i
 gdzie T to temperatura.
|
| Naprężenie |
Wszystkie komponenty naprężenia są niezerowe. Jednak ze względu na efekt Poissona istnieją komponenty naprężenia poza płaszczyznami. Nie są one krytyczne dla tej analizy. |
| Odkształcenie |
Komponenty odkształcenia niepłaskiego są zerowe. Istnieją tylko komponenty odkształcenia płaskiego. Dla grubej bryły:
 , gdzie ε reprezentuje odkształcenie normalne, a γ reprezentuje odkształcenie przy ścinaniu.
|