Zalecenia dotyczące materiałów hipersprężystych Należy użyć metody iteracyjnej NR (Newton-Raphson). Dopuszczalne są wartości współczynnika Poissona większe lub równe 0.48, lecz mniejsze od 0.5. Gdy używane jest wyrażenie przemieszczenie-nacisk, zalecany współczynnik Poissona należy do przedziału od 0.499 do 0.4999. Materiały gumopodobne zwykle deformują się szybko pod niewielkimi obciążeniami, dlatego wymagają powolnego obciążania początkowego. Podczas pracy z materiałami gumopodobnymi, ze względu na silnie nieliniowe zachowanie problemu, szybkie zwiększenie obciążenia zwykle prowadzi do niestabilności numerycznej (ujemne składniki diagonalne sztywności) lub dywergencji podczas iteracji równowagi. W takich przypadkach pomocny może być automatyczny adaptacyjny algorytm stopniowania. Kontrola długości łuku lub przemieszczenia może okazać się bardziej skuteczna niż kontrola siły, jeżeli ujemne składniki diagonalne pojawiają się często przy różnych prędkościach obciążania. W przypadku elementów skorupy o wyrażeniu grubym, analiza jest uproszczona, ponieważ nieściśliwość nie prowadzi do nieograniczonych składników. Wyrażenie jest wyprowadzone przy założeniu doskonałej nieściśliwości (współczynnik Poissona równy 0.5). Stałe A i B muszą być tak zdefiniowane, aby (A+B) > 0. Więcej informacji na temat sposobu określania wartości stałych A i B zawiera praca autorstwa Kao i Razgunasa (Kao and Razgunas, L., „On the Determination of Strain Energy Functions of Rubbers”, Sprawozdania VI Międzynarodowej Konferencji na temat mechaniki konstrukcyjnej pojazdów, Detroit, str. 124–154.). Temat nadrzędnyModele hipersprężyste Model hipersprężysty Mooney-Rivlin Model hipersprężysty Ogden Model hipersprężysty - Blatz-Ko Używanie danych testu dla modeli materiału Mooney i Ogden