Pojedynczy materiał |
W procesie wtrysku brany jest pod uwagę tylko pojedynczy materiał polimerowy. Pojedynczy materiał jest obsługiwany przez procedurę analizy bryły i skorupy. |
Wtrysk podwójny |
W różnych lokalizacjach wtryskiwane są dwa różne materiały polimerowe (ewentualnie jednocześnie), przy czym każdy proces wtrysku jest sterowany niezależnie. Materiały spotykają się i tworzą linię wtopienia (łączenia strug) w obrębie gniazda.
Tylko procedura analizy bryły obsługuje wtrysk podwójny. Dozwolone są pojedyncze gniazdo i dwa materiały. |
Wtrysk dwukomponentowy |
W tej samej lokalizacji wtryskiwane sekwencyjnie są dwa różne materiały polimerowe (formowanie warstwowe). Typowe powody stosowania wtrysku dwukomponentowego to: - Użycie tańszego materiału wypełniającego na ukryty rdzeń produktu.
- Połączenie właściwości różnych polimerów, takich jak kolor, faktura lub właściwości mechaniczne.
Wtrysk dwukomponentowy jest obsługiwany tylko przez procedurę analizy bryły. Dozwolone są pojedyncze gniazdo i dwa materiały.
|
Wspomaganie gazowe |
Sprężony gaz obojętny (zazwyczaj azot) jest wtryskiwany do częściowo lub prawie wypełnionego gniazda. Gaz przemieszcza stopiony materiał z tworzywa sztucznego w grubszych obszarach części, aby ukończyć wypełnianie i dopakować gniazdo. Uzyskana w ten sposób część wydrążona zapewnia kilka korzyści: mniej użytego materiału, mniejsza masa części, krótszy czas cyklu, mniejsze wypaczenie i zniekształcenie oraz lepszy wygląd części.
Wspomaganie gazowe jest obsługiwane tylko przez procedurę analizy bryły. Dozwolone jest pojedyncze gniazdo i dwa moduły wtrysku z różnymi materiałami. |
Wspomaganie wodne |
Woda jest wtryskiwana do strumienia roztopionego polimeru, tworząc część wydrążoną. Wspomaganie wodne jest obsługiwane tylko przez procedurę analizy bryły. Dozwolone jest pojedyncze gniazdo i dwa moduły wtrysku z różnymi materiałami.
|
Obtryskiwanie wielomateriałowe |
W tym samym cyklu wtryskiwane są co najmniej dwa różne materiały polimerowe. Oddzielne dysze wtryskowe wprowadzają materiały sekwencyjnie do gniazd. Jest to możliwie dzięki specjalnej formie, która obraca się między cyklami. Można określić maksymalnie sześć modułów wtrysku, z których każdy zawiera inny materiał. Proces ten jest również nazywany wielowtryskiem.
|