Yerel Etkileşimler PropertyManager'ı

Katı, kabuk ve kirişlerin geometrik obje kümeleri arasındaki etkileşimleri tanımlamak için Yerel Etkileşimler PropertyManager'ını kullanabilirsiniz. Yerel etkileşim ayarları, bileşen seviyesindeki etkileşimleri geçersiz kılar.

Etkileşim

Yerel etkileşimleri manuel olarak seç Yerel etkileşim koşullarını uygulamak için geometrik obje çiftlerini seçin.
Yerel etkileşimleri otomatik olarak bul Belirlenmiş bir boşluk dahilinde temas eden yüzler veya temas etmeyen yüzler için etkileşim setlerini bulmak üzere etkileşim algılama aracını etkinleştirir.
Etkileşim algılama aracı, beklediğiniz tüm etkileşim setlerini bulamayabilir. Sonuçlar'ın altında geçici etkileşim setlerini inceleyin ve yalnızca analiziniz için gereken yerel etkileşimleri kabul edin.

Tip

Kullanılabilir tipler listesinden bir etkileşim tipi seçin: Temas, Birleşmiş, Serbest, Sıkı Geçme veya Sanal Duvar.

Set 1 Yüzleri, Kenarları, Tepe Noktaları Set 1 için geometrik objeleri seçin.
  • Kiriş eklemlerini bağlamak için Eklemler öğesini seçin.
  • Kirişleri, katılık artıcı görevi gören katı veya kabuk yüzeylere bağlamak için Kirişler öğesini seçin.
Set 2 Yüzleri Set 2 için yüzleri seçin.

Sanal Duvar etkileşim tipi için bir Hedef Düzlem seçin.

Set 1 ve Set 2'deki objeler aynı bileşene, gövdeye veya kabuğa ait olabilir.
Set 2 Yüzleri, Kenarları Bağlı etkileşim tipi için kullanılabilir.
Aşağıdaki seçim çiftleri, bir bağlı etkileşim setine uygulanırken kabuklar ve sac levha gövdeleri için geçerlidir:
Set 1 Set 2
Face Face
Kenar Kenar, Yüz
Tepe Noktası Tepe Noktası, Kenar, Yüz
Etkileşim yüzlerini değiştir

Simülasyon sırasında yakınsama sorunlarını çözmek için Set 1 ve Set 2 setlerinin geometri seçimleri arasında geçiş yapar.
  Daha iyi sonuç için kaynak ve hedef objeleri otomatik olarak değiştir Bu seçenek seçildiğinde, ön işlemci, düğüm başına ortalama alana dayanarak bağlı yerel etkileşimler için kaynak ve hedef objeleri atar. Daha küçük ortalama düğüm alanına sahip bir yüzey, kaynak görevi görür.

Bu seçeneğin onay işareti kaldırıldığında, Set 1 için seçilen objeler kaynak görevi görürken Set 2 için seçilen objeler hedef görevi görür.

Bu seçenek yalnızca bağlı yerel etkileşimler için kullanılabilir.
  Kendi Kendine Temas Statik etütler (büyük yer değiştirme seçeneği) ve Temas etkileşimleri olan doğrusal olmayan etütler için kullanılabilir.

Simülasyon sırasında bir gövdenin birbiriyle temas edebilecek objelerini tespit eder ve engellemeyi önlemek için bir temas koşulu uygular.

Örneğin Set 1 için Face 1 seçerseniz aynı yüz, bir temas seti için hem kaynak hem de hedef obje olarak kabul edilir.

Set 1 için birden çok yüz seçebilirsiniz; örneğin Face 1, Face 2 ve Face 3. Aynı kaynak ve hedef objeye sahip çiftler arasında kendi kendine temas algılaması dikkate alınır: Face 1 Face 1 ile, Face 2 Face 2 ile ve Face 3 Face 3 ile. Face 1 ile Face 2 arasındaki olası teması tespit etmek için ayrı bir temas seti oluşturun.

Kendi kendine temas algılaması, doğrusal olmayan 2B Düzlemsel Basitleştirme analizinde kullanılamaz.

Seçenekler

(Yerel etkileşimleri otomatik olarak bul seçtiğinizde kullanılabilir.)

Yüzleri bul Belirlenen kriterleri karşılayan seçili bileşenlerin yüzleri arasındaki etkileşim setlerini tespit eder.
Kabuk kenarını bul - katı/kabuk yüz çiftleri Kabuk kenarları ve katı ya da kabuk yüzleri arasındaki etkileşim setlerini tespit eder.

Bileşenler

(Yerel etkileşimleri otomatik olarak bul seçtiğinizde kullanılabilir.)
Bileşenleri veya Gövdeleri Seç Olası etkileşim setlerini tespit etmek için bileşenleri veya gövdeleri seçin. Tüm montajı seçmek için açılır FeatureManager tasarım ağacını kullanın.
Montajın geri kalanındaki temasları bul Komşu bileşenler arasındaki olası etkileşim setlerini tespit etmek için tek bir bileşen veya gövde seçin.

Sonuçlar

  Geçici Yerel Etkileşimler Etkileşim algılama aracı tarafından tespit edilen geçici etkileşim setlerini listeler.
  Tip Seçili geçici etkileşim setleri için etkileşim tipini belirler.
Kullanılabilir etkileşim tipleri etkin etüdün tipine bağlıdır.
  Yerel etkileşimleri oluştur Listeden seçtiğiniz geçici etkileşim setlerini kabul eder.
Yerel etkileşimleri sil Seçili geçici etkileşim setlerini listeden siler.
  Şeffaf görünüm Geçici etkileşim setlerine sahip bileşenlerin yüzlerini şeffaf hale getirir. Bu, yerel etkileşim setlerini görmeyi kolaylaştırır.

Engelleyen Yüzeyler

Engelleyen kabuk ve katı yüz çiftlerini listeler. Engelleyen yüzeyleri grafik alanında vurgulamak için bir engelleyen seti seçin.

Özellikler

Bağlama için boşluk aralığı Programın yerel bağlı etkileşim için seçilen geometrik objelerde gerekli olan maksimum boşluğu hesaplamasına izin verebilir veya kullanıcı tanımlı bir maksimum boşluk girebilirsiniz.

Otomatik

Program, yerel bağlı etkileşim için seçilen geometrik objelerde gerekli olan maksimum boşluğu hesaplar. Önerilen boşluğu hesaplayan denklem aşağıda verilmiştir. Otomatik seçenek Statik, Frekans ve Bükülme etütleri için geçerlidir.

Önerilen boşluk aralığını göster

Yerel etkileşim kümesinin seçilen objeleri için önerilen maksimum boşluk değerini gösterir. Bu eşikten daha büyük boşluklara sahip objeler, yerel seviyede bağlanmaz.

Kullanıcı tanımlı

Geometrik objelerin yerel bağlı etkileşimler için yeterli olmasını sağlayan boşluğu Maksimum Boşluk değerini girin. Bu eşikten daha büyük boşluklara sahip objeler, yerel seviyede bağlanmaz. Kullanıcı tanımlı boşluklar otomatik boşlukların üzerine yazılır.


  • gth = yerel bağlı etkileşimin sağlanması için önerilen parça boşluğu
  • gmin = yerel etkileşim kümesine ait parçalar arasındaki gerçek minimum mesafe
  • LMaxBBDimPart (I) = Parçanın Maksimum Sınırlandırıcı Kutu Ölçülendirmesi (I)
  • N = yerel etkileşim kümesine ait parçaların sayısı
Eğri, çakışık geometrinin yapıştırılmasını sağlamak için maksimum boşluk için sıfır yerine çok küçük bir değer girin. Analizi çalıştırmadan önce, global seviye ve yerel seviye etkileşim ayarları tarafından tanımlanan etkileşim alanlarını (bağlı, temas ve serbest) Etkileşim Görüntüleyici PropertyManager ile doğrulayabilirsiniz.
Temasa dikkat edilmesi gereken boşluk aralığı Geometrik objelerin temasa uygun olmasını sağlayan boşluğu belirtir. Bu eşikten daha büyük boşluklara sahip objeler, yerel seviyede temas için uygun değildir.

Varsayılan Seçenekler > Etkileşimler bölümünde belirlenen varsayılan değer, modelin karakteristik uzunluğunun %10'udur.
Şu boşluk değerinde alanı stabilize et Çözümleyicinin stabilite sağlayamama sorunlarını aşabilmesi ve simülasyonu başlatabilmesi için uygun alanlara küçük bir katılık uygular. SOLIDWORKS Simulation, modelin karakteristik uzunluğunun %1'i mertebesindeki aralık içinde kalan ilk boşluk değerine sahip bileşenlere temas stabilizasyonu uygular.

İzin verilen boşlukları modellerinize daha iyi uyacak şekilde özelleştirebilirsiniz.
Sürtünme katsayısı Aşağıdakilerle kullanım için sürtünme katsayısını belirler:
  • Temas etkileşimleri (statik, doğrusal olmayan ve düşme testi etütleri)
  • Sıkı Geçme etkileşimleri (statik ve doğrusal olmayan etütler)
  • Sanal Duvar etkileşimleri
0 ile 1,0 arasında değerler belirleyebilirsiniz. Bu yerel değer, Varsayılan Seçenekler > Etkileşim iletişim kutusunda belirlediğiniz global sürtünme katsayısını geçersiz kılar.
Temas ötelemesi

Seçildiğinde, aralarındaki başlangıç boşluğuna rağmen obje çiftinin başlangıçta temas halinde olduğu kabul edilir. Aşağıdaki seçenekler başlangıç boşluğu için bir sınır belirler.

Simülasyon sırasında objeler birbirine yaklaşma eğilimi gösterdiğinde temas kuvvetleri oluşur.

  • Boşluk şundan azsa

    Deforme olmamış model durumundaki boşlukları, bu boşluk değerinden az olduğunda objelerin başlangıçta temas ettiğini kabul eder. Boşlukları bu eşikten daha büyük olan objelerin simülasyonun başlangıcında temas etmediği kabul edilir.

  • Sınırsız boşluk mesafesi

    Objelerin, modelin deforme olmamış durumunda aralarında bulunan boşluğun boyutuna bakılmaksızın, başlangıçta temas halinde olduğunu kabul eder.

Temas ötelemesi, katı mesh ile meshlenen objeler arasındaki Temas ve Sanal Duvar etkileşimleri için geçerlidir.
.
Termal Direnç

Termal etütler için termal direnci tanımlar.

Birimler

Birim sistemini seçer.

Toplam

Set 1 ve Set 2 objeleri arasındaki toplam termal direncin değerini belirler.

Dağıtılmış

Birim temas alanı başına direncin değerini belirler.

Duvar Tipi

(Yalnızca Sanal Duvar etkileşimi için kullanılabilir.)

Sert Duvar tipini rijit olarak belirler.
Esnek Duvar tipini esnek olarak belirler.

Duvar Katılığı

(Yalnızca Sanal Duvar etkileşimi için kullanılabilir.)

Bir Esnek duvar tipi için parametreleri belirtin.

Birimler Duvar katılık değerlerinin birim sistemini seçer.
Eksenel Katılık Duvar eksenel katılık değerini belirler.
Teğet Katılık Duvar yırtılma katılığı değerini belirler.

Gelişmiş

Bağlama formülasyonu Bağımsız olarak meshlenen gövdeler için yerel bağlama formülasyonunu belirler.
  • Yüzeyden yüzeye. Bu varsayılan seçenek daha doğru sonuç verir ancak daha yavaştır. Çözümleyici, bir 2B Basitleştirme etüdü için bir kenardan kenara bağlama uygular.
  • Düğümden yüzeye. Karmaşık temas yüzeylerine sahip modelleri çözümlerken performans sorunlarıyla karşılaşırsanız bu seçeneği kullanın. Program, 2B Basitleştirme analizi için düğümden kenara bağlama uygular.
Temas formülasyonu Yerel temas formülasyonunu belirler. Her iki temas formülasyonu da Set 1 ve Set 2 geometrik objeleri arasındaki engellemeyi önler ancak bunların birbirinden uzaklaşmasına izin verir.
  • Yüzeyden yüzeye. Bu varsayılan seçenek daha doğru sonuç verir ancak daha yavaştır. Ayrıca Yüzeyden Yüzeye Temas konusuna bakın.
  • Düğümden yüzeye. Yüzeyden Yüzeye temas genel olarak daha doğru sonuç vermesine rağmen, iki yüz arasındaki temas alanı çok küçüldüğünde veya bir çizgi ya da noktaya indirgendiğinde Düğümden Yüzeye seçeneği daha iyi sonuçlar verir.

    Ayrıca Düğümden Yüzeye Temas konusuna bakın.

    Doğrusal olmayan etütlerde düğümden yüzeye temas formülasyonu, yalnızca Intel Direct Sparse çözümleyici için desteklenir. FFEPlus veya Büyük problem Doğrudan Seyrek Çözücüyü seçtiğinizde çözücü, otomatik olarak desteklenen yüzeyden yüzeye temas formülasyonuna geçer.