Można zdefiniować komponent części jako elastyczny, aby sterować geometrią elastycznych komponentów na podstawie geometrii złożenia.
Oto przykład: Modelujemy sprężynę w kontekście złożenia, gdzie długość sprężyny jest zależna od odniesienia zewnętrznego w złożeniu. Wstawiamy sprężynę do drugiego złożenia, gdzie występuje ona z odniesieniem poza kontekstem. Można użyć narzędzia Uelastycznij część , aby przemapować odniesienie poza kontekstem do drugiego złożenia. Sprężyna stanie się zależna od drugiego złożenia, co nie będzie miało wpływu na jej nominalną długość.
Opcji
Uelastycznij część można używać w następujących warunkach:
- Wybrano pojedynczą część.
- Część jest na najwyższym poziomie aktywnego złożenia.
- Część ma odniesienia zewnętrzne zdefiniowane w kontekście złożenia, które nie jest aktywnym złożeniem.
Odniesienie zewnętrzne musi być elementem jednego z następujących typów:
Krawędzie łukowe lub cylindryczne |
Częściowe ściany cylindryczne |
Łuki lub okręgi szkicu |
Osie |
Ściany planarne |
Linie szkicu (liniowe) |
Ściany cylindryczne |
Płaszczyzny |
Punkty szkicu |
Krawędzie liniowe |
Punkty odniesienia |
Wierzchołki |
Właściwości niestandardowe i specyficzne dla konfiguracji komponentu elastycznego są takie same jak właściwości tego komponentu w stanie nominalnym. Właściwości mają wartości ze stanu nominalnego. Wybranie opcji Użyj właściwości masy ze stanu sztywnego pozwala zastosować właściwości masy komponentu w stanie sztywnym do aktywowanego komponentu elastycznego.
Komponent elastyczny jest aktualizowany dynamicznie przy zmianie odniesienia zewnętrznego.
W drzewie operacji FeatureManager komponenty elastyczne są oznaczone ikoną .
Aby zmienić komponent z elastycznego na sztywny, należy wybrać część i kliknąć Usztywnij część w menu kontekstowym. Ponownie mapowane odniesienia zewnętrzne zostaną usunięte, a komponent powróci do stanu nominalnego.
Przykład: tworzenie zależności cyklicznej (zewnętrzne łącze do www.solidworks.com).