Można zdefiniować złącze sprężynowe z elementami (ścianami lub krawędziami) należącymi do powierzchni i obiektów arkusza blachy. Złącze sprężynowe jest dostępne dla badań statycznych, częstotliwości, wyboczenia i nieliniowych. Dla badań nieliniowych można zdefiniować sprężyny punkt-do-punktu.
Złącze sprężynowe można zdefiniować, gdy zachodzi potrzeba modelowania rzeczywistych sprężyn w symulacji, na przykład amortyzatorów w zawieszeniu samochodu. Jeżeli nie zdefiniuje się złączy sprężynowych, należy modelować rzeczywistą geometrię sprężyny, utworzyć siatkę i narzucić wymagane warunki kontaktu. Dzięki użyciu złączy sprężynowych redukowana jest liczba elementów i czas analizy przy uwzględnieniu zachowania amortyzatora.
Poniżej wymieniono typy dostępnych złączy sprężynowych:
Kompresja i Wydłużenie
|
Są to sprężyny przeznaczenia ogólnego, które generują siły, kiedy tylko części łączące je zaczną się poruszać.
|
Kompresja
|
Można użyć ich, aby modelować gumowe zderzaki lub sprężyny, które stanowią ściskającą powierzchnię rozdziału kiedy są one wciśnięte pomiędzy dwiema częściami.
|
Napięcie
|
Można użyć ich, aby modelować kable lub liny, które nie mogą przyjąć obciążeń ściskających ale mogą znacząco wpłynąć na całkowitą sztywność przy rozciąganiu.
|
Sprężyna ogólna
|
Można użyć sprężyny ogólnej, aby zdefiniować do sześciu parametrów sztywności w celu połączenia płaskich, niepłaskich i koncentrycznych ścian cylindrycznych.
|