Można użyć płaszczyzny w charakterze odniesienia, aby zastosować umocowania. Można zadać translacje w kierunkach 1 i 2 płaszczyzny, a także w kierunku normalnym do tej płaszczyzny. W przypadku siatek skorupy można zadać obroty względem tych kierunków.
Poniższa tabela zestawia atrybuty umocowania tego typu:
| Atrybut
|
Wartość
|
|---|
| Możliwe stopnie swobody dla brył
|
3 translacje
|
| Możliwe stopnie swobody dla skorup i belek
|
3 translacje i 3 obroty
|
| Możliwe stopnie swobody dla kratownic
|
3 translacje
|
| Symbol trójwymiarowy
|
|
|
| translacja
|
obrót
|
|
| Elementy możliwe do wybrania
|
Wierzchołki, krawędzie, ściany i połączenia belek
|
| Translacje
|
 Wzdłuż kierunku 1 płaszczyzny
 Wzdłuż kierunku 2 płaszczyzny
 Normalnie do płaszczyzny
|
| Obroty (tylko dla skorup i belek)
|
Względem kierunku 1 płaszczyzny
Względem kierunku 2 płaszczyzny
Względem kierunku normalnego do płaszczyzny
|
Przykład
Używając płaszczyzny odniesienia (w kolorze niebieskim) wideł, można umocować wybrane ściany (w kolorze ciemnozielonym) wzdłuż kierunku 1 i kierunku normalnego (w kolorze jasnozielonym). Pozostawia to wybranym ścianom swobodę ruchu wzdłuż kierunku 2 (w kolorze czerwonym).