Praca ze złożeniami

Podczas pracy ze złożeniami, należy zwrócić uwagę na następujące zagadnienia:

• Kliknąć Narzędzia > Oceń > Wykrywanie przenikania , aby sprawdzić, czy występuje przenikanie. Należy upewnić się, że opcja Traktuj wspólne jako przenikanie nie jest zaznaczona. Aby zapewnić prawidłowe modelowanie, wszystkie części powinny być wolne od wzajemnego przenikania się. Opcja kontaktu pasowania skurczowego wymaga przenikających się geometrii. Oprogramowanie pozwala tworzyć siatki komponentów z przenikającymi się granicami, chyba że napotka trudności w rozwiązaniu odciskających komponentów w celu znalezienia obszarów wspólnych. Komponenty z ustawieniem kontaktu swobodnego nie są odciskane.
• Należy ponownie sprawdzić przenikanie przy wybranej opcji Traktuj wspólne jako przenikanie. Ukazuje ona obszary wspólne dla różnych komponentów. Komponent, który nie posiada obszarów wspólnych z innymi komponentami zachowuje się jak całkowicie odłączony, chyba że zdefiniowano mechanizm złącza, który łączy go z innymi komponentami.
• Kliknąć Narzędzia > Oceń > Sprawdź, aby sprawdzić nieprawidłowe ściany i nieprawidłowe krawędzie. Sprawdzenie występowania krótkich krawędzi może pomóc w diagnostyce błędów tworzenia siatki.
• Można wykluczyć części z badania Simulation poprzez wygaszenie ich, a następnie ponowne utworzenie siatki modelu. Jeżeli istnieje siatka i nie zostanie ona ponownie wykonana, wszystkie części modelu zostaną uwzględnione w symulacji. Kliknąć prawym przyciskiem myszy ikonę części w folderze Części i wybrać opcję Wyklucz z analizy. W przypadku wybrania opcji Wyklucz inne z analizy tylko wybrana część zostanie uwzględniona w symulacji.
• Można również wykluczyć z badania Simulation grupę części (lub obiektów), które są zapisywane w podfolderze w folderze Części. Kliknąć prawym przyciskiem myszy podfolder zawierający wybrane części i wybrać opcję Wyklucz z analizy. Wybrać opcję Wyklucz inne z analizy, aby zachować w symulacji części podfolderu i wykluczyć wszystkie pozostałe części modelu.
• Można uprościć duże złożenia, klikając prawym przyciskiem myszy część w badaniu i wybierając:

  Ustaw jako sztywne	Dostępne dla badań statycznych, częstotliwości, wyboczenia i nieliniowych. Obiekt bryłowy nie może ulegać deformacji, lecz może się przemieszczać (przeniesienie lub obrót). Przemieszczenia są obliczane, ale nie są obliczane wyniki odkształceń i naprężeń. Jednakże jego interakcje kontaktowe są uwzględniane w symulacji. Opcja ta zamienia się z powrotem na opcję Ustaw jako deformowalne.
  Unieruchom	Dostępne tylko dla badań statycznych, częstotliwości, wyboczenia i nieliniowych. Obiekt bryłowy nie może ulegać deformacji ani się przemieszczać. Ponieważ cały obiekt nie może się poruszać, to zasadniczo jest on również sztywny. Unieruchomiony obiekt może nadal przenosić interakcje kontaktowe do stykających się z nim części. Opcja ta przełącza się na opcję Zezwól na ruch. Traktowanie obiektu bryłowego jako sztywnego może powodować błędy w symulacji. Szczegóły zawiera temat Kiedy zdefiniować obiekt sztywny. Aby unieruchomić fragment obiektu, należy użyć opcji Nieruchoma geometria w menedżerze właściwości PropertyManager Umocowanie.
  Zezwól na ruch	Obiekt może poruszać się w zakresie dozwolonym przez jego umocowania i połączenia z innymi częściami. Ruchomy obiekt może być sztywny lub deformowalny, zależnie od ustawienia Ustaw jako sztywne/Ustaw jako deformowalne.

• Można aktualizować listę komponentów dla badania. Aby zaktualizować wszystkie badania, należy kliknąć prawym przyciskiem myszy ikonę dokumentu złożenia w drzewie badania Simulation i wybrać Aktualizuj komponenty dla wszystkich badań. Aby zaktualizować jedno badanie, należy kliknąć prawym przyciskiem myszy ikonę tego badania i wybrać Aktualizuj wszystkie komponenty.
• Ukrycie komponentu nie wyklucza go z analizy. Innymi słowy, program tworzy siatkę dla ukrytych komponentów. Można ukrywać komponenty i tworzyć rozstrzelone widoki, aby ułatwić wybieranie i przeglądanie podczas definiowania badania i przeglądania wyników.
• Skonfigurowanie opcji kontaktu komponentu i kontaktu lokalnego ma krytyczne znaczenie dla symulacji prawidłowego zachowania modelu.
• Menedżer właściwości PropertyManager Zestawy kontaktowe pomaga w zdefiniowaniu zestawów kontaktowych.
• W przypadku komponentów wieloobiektowych można przypisać inny materiał dla każdego obiektu.