W projekcie od góry w dół, jedna lub więcej operacji części jest zdefiniowana przez coś w złożeniu, jak na przykład szkic układu lub geometrię innej części.
Intencja projektu jest wdrażana z góry, czyli od złożenia, i jest stosowana w dół do części. Przykłady intencji projektu obejmują rozmiary funkcji, umieszczenie komponentu w złożeniu i odległość do pozostałych części.
Na przykład w celu utworzenia kołka ustalającego na części plastikowej korzystasz z polecenia Wyciągnięcie. Wybierasz opcję Do powierzchni, a następnie zaznaczasz dół płytki drukowanej, która jest odrębną częścią. Wybór ten sprawi, że kołek będzie miał długość taką, aby dotykać drugiej części, nawet jeśli później w procesie projektowym część ta zostanie przeniesiona. Długość kołka jest zdefiniowana w złożeniu, a nie przez statyczny wymiar w części.
Metody
Możesz wykorzystać poniższe metody od góry w dół:
-
Indywidualne operacje można zaprojektować od góry w dół, umieszczając odniesienia do innych części w złożeniu, podobnie jak z przykładem kołka ustalającego.
W przypadku projektowania od dołu w górę, część jest budowana w oddzielnym oknie, gdzie widoczna jest tylko dana część. Możesz jednak edytować części, pracując w oknie złożenia. Dzięki temu geometria pozostałych komponentów jest dostępna w charakterze odniesienia. Przykłady geometrii odniesienia obejmują kopiowanie lub wymiarowanie do.
Metoda ta jest pomocna dla tych części, które są głównie statyczne ale mają operacje, które są połączone z innymi komponentami złożenia.
-
Kompletne części mogą być budowane przy użyciu metody od góry w dół poprzez tworzenie komponentów w kontekście złożenia. Budowany komponent jest przyłączony lub wiązany do innego istniejącego komponentu w złożeniu. Geometria dla budowanego komponentu jest oparta na istniejącym komponencie.
Metoda ta jest użyteczna dla części takich jak wsporniki i uchwyty mocujące, których kształt i rozmiar jest głównie lub całkowicie zależny od innych części.
- Całe złożenie można zaprojektować od góry w dół, tworząc najpierw szkic układu, który definiuje lokalizacje komponentów, najważniejsze wymiary itd. Następnie należy zbudować części 3D, korzystając z jednej z powyższych metod, tak aby były one zgodne z rozmiarem i rozmieszczeniem na szkicu.
Szybkość i elastyczność szkicu pozwala na wypróbowanie wielu wersji projektu przed zbudowaniem geometrii trójwymiarowej. Nawet po zbudowaniu geometrii 3D, szkic pozwala na dokonanie wielu zmian w prosty sposób w centralnej lokalizacji.
Pozostałe informacje
- Kiedy tworzymy część lub operację przy użyciu technik od góry w dół, tworzone są odniesienia zewnętrzne do geometrii.
- W niektórych przypadkach złożenia o dużej ilości operacji w kontekście, będących podstawą projektowania od góry w dół, zajmują więcej czasu przy przebudowywaniu niż te same złożenia bez nich.
Oprogramowanie SOLIDWORKS jest zoptymalizowane do przebudowywania tylko zmienionych części.
- Przy utworzeniu operacji w kontekście nie twórz konfliktów wiązania, ponieważ mogą one spowodować długą przebudowę i nieoczekiwane zachowanie geometrii. Można uniknąć tych konfliktów, wystrzegając się tworzenia wiązań do geometrii utworzonej przez operacje w kontekście.