Współczynnik bezpieczeństwa

Aby użyć współczynnika bezpieczeństwa, należy:

1. Uruchomić badanie statyczne.

2. W drzewie badania Simulation kliknąć prawym przyciskiem myszy folder Wyniki i wybrać Zdefiniuj wykres naprężenia.

-lub-

Kliknąć strzałkę skierowaną do dołu na ikonie Wyniki (Menedżer poleceń CommandManager Simulation) i wybrać Nowy wykres, Współczynnik bezpieczeństwa.

Pojawi się menedżer właściwości PropertyManager Współczynnik bezpieczeństwa.

3. W Kroku 1 z 3:

1. Wybrać Wszystkie, komponent lub obiekt w części Komponent.

Gdy wybrana zostanie opcja Wszystkie, uwzględniona zostanie granica naprężenia każdego komponentu. Współczynnik bezpieczeństwa pomija komponenty, dla których nie zdefiniowano granicy naprężenia. Komponenty te są wyświetlane kolorem szarym na wykresach współczynnika bezpieczeństwa.

2. Wybrać kryterium zniszczenia w części Kryterium .

• Maksymalne naprężenie zredukowane wg Misesa

• Maksymalne naprężenie ścinające (Tresca)

• Naprężenie Mohra-Coulomba

• Maksymalne naprężenie normalne

• Kryterium Tsai-Hill (Dostępne tylko dla skorup kompozytowych)

• Kryterium Tsai-Wu (Dostępne tylko dla skorup kompozytowych)

• Kryterium Maks. naprężenie (Dostępne tylko dla skorup kompozytowych)

• Automatyczny. Automatycznie wybiera najbardziej odpowiednie kryterium zniszczenia dla wszystkich typów elementów. Oprogramowanie stosuje następujące warunki:

• Domyślne kryterium zniszczenia przypisane w oknie dialogowym Materiał dla każdego materiału.

•  Jeżeli nie przypisano domyślnego kryterium zniszczenia w oknie dialogowym Materiał, oprogramowanie przypisze kryterium naprężenia Mohra-Coulomba.

• Jeżeli wybrano kryterium maksymalnego naprężenia zredukowanego wg Misesa lub maksymalnego naprężenia ścinającego (Tresca) dla materiału belki, oprogramowanie wykorzysta granicę plastyczności jako dozwolone naprężenie.

• Jeżeli wybrano kryterium maksymalnego naprężenia normalnego lub Mohra-Coulomba dla materiału belki, oprogramowanie wykorzysta wytrzymałość na rozciąganie jako dozwolone naprężenie.

Obszar Co to oznacza ukazuje matematyczny opis kryterium.

UWAGA:  Dla skorup kompozytowych, kryterium zniszczenia Tsai-Hill jest stosowane, gdy wybrano opcję Automatyczny.

3. W części Właściwość:

• Wybrać Uwzględnij tekst tytułowy i wpisać dostosowany tytuł wykresu

• Wybrać Skojarz wykres z orientacją widoku modelu i wybrać uprzednio zdefiniowaną orientację widoku do skojarzenia z aktywnym wykresem.

4. Kliknąć .

4. W Kroku 2 z 3:

• Dla kryteriów Max naprężenie ścinające (Tresca), Max naprężenie zredukowane wg Misesa oraz Max naprężenie normalne, należy:

1. Wybrać Jednostki naprężenia.

2. W części Ustaw granicę naprężenia na wybrać jedną z poniższych opcji:

• Granica plastyczności. Ustawia granicę naprężenia jako granicę plastyczności materiału.

• Wytrzymałość graniczna. Ustawia granicę naprężenia jako wytrzymałość graniczną materiału.

• Zdefiniowana przez użytkownika. Wpisać wartość dla naprężenia granicznego.

3. W części Współczynnik mnożenia wprowadzić współczynnik, przez który należy pomnożyć granicę naprężenia. Wartość domyślna wynosi 1.0.

Pole Zaangażowany materiał ukazuje materiał wybranego komponentu i skojarzone granice plastyczności oraz wytrzymałości graniczne.

Pole Max naprężenie w modelu ukazuje maksymalne naprężenie w modelu.

• Tylko dla kryterium naprężenia Mohra-Coulomba:

1. Wybrać Jednostki naprężenia.

2. W części Ustaw granicę naprężenia rozciągającego wybrać jedną z poniższych opcji:

• Granica plastyczności. Ustawia granicę naprężenia rozciągającego jako granicę plastyczności materiału.

• Wytrzymałość graniczna. Ustawia granicę naprężenia rozciągającego jako wytrzymałość graniczną materiału.

• Zdefiniowana przez użytkownika. Wpisać wartość dla granicy naprężenia rozciągającego.

3. W części Współczynnik mnożenia wprowadzić współczynnik, przez który należy pomnożyć granicę naprężenia. Wartość domyślna wynosi 1.0.

4. W części Ustaw granicę naprężenia ściskającego wybrać jedną z poniższych opcji:

• Granica plastyczności. Ustawia granicę naprężenia ściskającego jako granicę plastyczności materiału.

5. Wytrzymałość graniczna. Ustawia granicę naprężenia ściskającego jako wytrzymałość graniczną materiału.

• Zdefiniowana przez użytkownika. Wpisać wartość dla granicy naprężenia ściskającego.

5. W części Współczynnik mnożenia wprowadzić współczynnik, przez który należy pomnożyć granicę naprężenia. Wartość domyślna wynosi 1.0.

Pole Zaangażowany materiał ukazuje materiał wybranych komponentów i skojarzone granice plastyczności oraz wytrzymałości graniczne.

Pole Max naprężenie w modelu ukazuje maksymalne naprężenie normalne (1sze i 2gie główne) w modelu.

6. Kliknąć .

• Jako Opcje kompozytowe:

• Wybrać Najgorszy przypadek we wszystkich warstwach dla wykresu otoczki współczynnika bezpieczeństwa (najniższa wartość na górnej i dolnej ścianie wszsytkich warstw).

-lub-

Wybrać Numer warstwy oraz Górną lubDolną ścianę dla tego numeru warstwy.

5. W Kroku 3 z 3 wybrać:

• Rozkład współczynnika bezpieczeństwa. Wykreśla rozkład współczynnika bezpieczeństwa.

• Obszary poniżej współczynnika bezpieczeństwa. Wprowadzić wartość dla współczynnika bezpieczeństwa.

Pole Wynik współczynnika bezpieczeństwa ukazuje minimalny współczynnik bezpieczeństwa w oparciu o wybrane kryterium.

6. Kliknąć .

UWAGI:

• Obszary wykresu współczynnika bezpieczeństwa o wartościach wyższych od 100 są ukazane kolorem dla wartości 100. Jeżeli maksymalna wartość współczynnika bezpieczeństwa jest mniejsza od 100, to wykres jest wyskalowany od minimalnej do maksymalnej wartości współczynnika bezpieczeństwa.

• Jeżeli wybierzemy wykreślanie Obszarów poniżej współczynnika bezpieczeństwa, to oprogramowanie wyświetli obszary modelu o współczynnikach bezpieczeństwa mniejszych od określonej wartości w kolorze czerwonym (obszary niebezpieczne), natomiast obszary o wyższych współczynnikach bezpieczeństwa w kolorze niebieskim (obszary bezpieczne).