Konfigurowanie modeli do automatyzacji
Niektóre typy modeli lepiej nadają się do automatyzacji niż inne. Podczas konfigurowania modeli do automatyzacji należy rozważyć sposób dopasowania do złożenia i sposób, w jaki części mogą się zmienić w wyniku automatyzacji.
Przykład 1
Ta ilustracja ukazuje prosty wspornik, który wykorzystuje płaszczyzny.
Utworzono kilka płaszczyzn w charakterze odniesień dla szkiców i operacji (wspólne, do powierzchni itp.). Pozwala to na zmianę wymiaru płaszczyzny i utworzenie wyciągnięcia przy jego pomocy. Podczas umieszczania w złożeniu można utworzyć wiązania innych komponentów z tą płaszczyzną, aby mogły się one przemieszczać z uwzględnieniem zmienianych części.
Użycie wiązania wspólnego do ściany może powodować problemy w przypadku bardziej skomplikowanych części.
Przykład 2
Ten łącznik również wykorzystuje płaszczyzny. Jeżeli DriveWorksXpress wygasza lub przywraca operację odgięcia, ściana odgięcia używana w wiązaniu już nie istniałaby.
Płaszczyzny mają niewielki wpływ na rozmiar pliku części lub złożenia, jednakże zwiększają stabilność części podczas konfigurowania części. Znaczenie stabilności jest coraz większe w miarę wzrostu stopnia skomplikowania części. Zasada ta dotyczy również osi, jednakże nie „osi tymczasowych”, które znikają jeżeli zniknie geometria.