Kryterium maksymalnego naprężenia zredukowanego wg Misesa

Kryterium maksymalnego naprężenia zredukowanego wg Misesa opiera się na teorii von Misesa-Hencky'ego, znanej również jako teoria energii ścinania lub teoria maksymalnej energii zniekształcenia.

Na podstawie naprężeń głównych s1, s2 oraz s3, naprężenie zredukowane wg Misesa jest wyrażane jako:

s vonMises bsp;= {[(s 1 - s 2)2 + (s 2 - s 3)2 + (s 1 - s 3)2]/2}(1/2)

Teoria stwierdza, że materiał plastyczny zaczyna ustępować w miejscu, gdzie naprężenie zredukowane wg Misesa staje się równe granicy naprężenia. W większości przypadków jako granica naprężenia wykorzystywana jest granica plastyczności. Jednakże oprogramowanie pozwala na użycie rozciągającej wytrzymałości granicznej lub ustawionej przez użytkownika granicy naprężenia.

svonMises ≥ sgran.

Granica plastyczności jest właściwością zależną od temperatury. Określona wartość granicy plastyczności powinna uwzględniać temperaturę komponentu. Współczynnik bezpieczeństwa w danych lokalizacjach jest obliczany ze wzoru:

Współczynnik bezpieczeństwa (FOS) = s gran. / s vonMises

Ścinanie czyste

W przypadku ścinania czystego t, naprężenie zredukowane wg Misesa można wyrazić jako:

svonMises = (3)1/2 t

Zniszczenie zachodzi jeżeli:

tmax = 0.577 sustęp.

Tematy pokrewne

Wykonywanie kontroli współczynnika bezpieczeństwa