Program farklı yorulma yüklerindeki tepe değerlerinin kombinasyonunu göz önünde bulundurarak her düğüm için alternatif gerilimleri hesaplar. Yorulma yükleri bir veya daha fazla statik etüdü ya da bir doğrusal olmayan veya zaman geçmişi doğrusal dinamik etüdün belirli bir çözüm adımını referans alabilir.
Birden çok yük durumuna dayalı bir yorulma olayı ayarlamak için Döngülerin Tepe Noktalarını Bul (Olay Ekle (Sabit) PropertyManager) seçeneğini belirleyin. En fazla 40 yük durumu tanımlayabilirsiniz.
Bir olayı tanımlamak için FA, FB ve FC ölçek faktörleriyle A, B ve C etütlerini kullanarak yorulma yüklerini belirttiğinizi varsayalım. Alternatif gerilimi ve düğümdeki ilişkili gerilim oranını değerlendirmek için program aşağıda açıklanan şekilde çalışır:
- SA*FA, SB*FB ve SC*FC olarak değerlendirilir; burada SA, SB ve SC değerleri sırasıyla A, B ve C etütlerine ilişkin düğümdeki gerilim bileşeni değerlerini belirtir. Program, her bir düğümdeki SX, SY, SZ, TXY, TXZ ve TYZ gerilim bileşenlerini hesaplar.
- Olası tüm gerilim tepe noktası kombinasyonlarının gerilim bileşeni değerlerindeki farklılıkları değerlendirir ve en büyük gerilim dalgalanmasını üreten kombinasyonu belirler.
- Gerilim dalgalanması aralığını 2'ye bölerek olayla ilişkili alternatif gerilimi değerlendirir.
- Hesaplanan gerilim en yüksek değerlerine (Smin ve Smaks) dayalı olarak gerilim oranını hesaplar.
- Farklı gerilim oranlarına sahip birden çok S-N eğrisi tanımlanırsa, program hesaplanan alternatif gerilim ve gerilim oranı için doğru döngü sayısını ayıklamak üzere doğrusal interpolasyonu kullanır.
- Sıfır ortalamalı tek bir S-N eğrisi tanımlanırsa ve bir ortalama gerilim düzeltme yöntemi seçilirse, program S-N eğrisine karşı düzeltilen alternatif gerilimi kullanır.