Karta Opcje okna dialogowego Zmęczenie pozwala na ustawienie opcji dla aktywnego badania zmęczenia.
Można definiować badania z przypadkami o stałej lub zmiennej amplitudzie. Nie można mieszać przypadków o stałej amplitudzie i przypadków o zmiennej amplitudzie w jednym badaniu.
Interakcja stałej amplitudy
Ustawia interakcję pomiędzy przypadkami zmęczenia o stałej amplitudzie.
| Losowa interakcja |
Oprogramowanie rozważa możliwość mieszania się szczytowych naprężeń z różnych przypadków na potrzeby oszacowania naprężeń przemiennych. Opcja ta ma znaczenie tylko, jeżeli zdefiniowano więcej niż jeden przypadek zmęczenia.
Użycie tej opcji jest zalecane w Kodeksie kotłów i zbiorników ciśnieniowych Amerykańskiego Stowarzyszenia Inżynierów Mechaników (ASME Boiler and Pressure Vessel Code). Jest ona bardziej konserwatywna (przewiduje wyższe uszkodzenia) od opcji Brak interakcji.
|
| Brak interakcji |
Oprogramowanie zakłada, że przypadki zachodzą sekwencyjnie jeden po drugim, bez jakiejkolwiek interakcji.
W przypadku badań, w których przypadki zmęczenia odnoszą się do wielu badań, program oblicza szczytowe naprężenia w oparciu o opcję Interakcja losowa, nawet jeżeli wybrano opcję Brak interakcji.
|
Opcje zmiennej amplitudy
Ustawia opcje dla przypadków zmęczenia o zmiennej amplitudzie.
| Liczba zdarzeń dla obliczania Rainflow |
Ustawia liczbę "koszy" do celu rozkładu zapisu zmiennej amplitudy. Na przykład: jeżeli wprowadzimy 32, to program dokona dyskretyzacji obciążeń na 32 równomiernie rozłożone zakresy. Obciążenie w obrębie każdego zakresu jest stałe.
|
| Filtruj cykle obciążeń poniżej |
Program odfiltrowuje cykle obciążenia, których zakresy są mniejsze od określonej wartości procentowej maksymalnego zakresu. Na przykład: jeżeli określimy wartość 3%, to program zignoruje cykle o zakresach obciążenia mniejszych od 3% maksymalnego zakresu historii obciążenia. Parametr ten służy do odfiltrowywania szumu pochodzącego od urządzeń pomiarowych.
Użycie dużej liczby zniekształca zapis zmiennej amplitudy i prowadzi do niedoszacowania uszkodzeń. Aby dokładnie przewidzieć uszkodzenia, najwyższe odfiltrowane naprężenie przemienne nie powinno być wyższe od równoważnej granicy wytrzymałości dowolnej skojarzonej krzywej S-N.
|
Obliczanie naprężenia przemiennego przy użyciu
Ustawia typ naprężenia do obliczenia równoważnych naprężeń przemiennych, celem użycia do wyodrębnienia liczby cykli z krzywych S-N.
| Natężenie naprężenia (P1-P3)
|
|
| Naprężenie równoważne (wg Misesa)
|
|
| Max naprężenie bezwzględne (P1)
|
|
Ściana skorupy
Ustawia ścianę skorupy, dla której ma być wykonana analiza zmęczenia.
| Góra |
Wykonuje analizę zmęczenia na górnych ścianach skorupy.
|
| Dół |
Wykonuje analizę zmęczenia na dolnych ścianach skorupy.
|
Korekta naprężenia średniego
Ustawia metodę korekcji naprężenia średniego.
| Brak |
Bez korekcji.
|
| Metoda Goodmana |
Odpowiednia przede wszystkim dla materiałów kruchych.
|
| Metoda Gerbera |
Odpowiednia przede wszystkim dla materiałów plastycznych.
|
| Metoda Soderberga |
Najbardziej konserwatywna.
|
Metody te są używane tylko, jeżeli wszystkie skojarzone krzywe S-N są oparte na środowisku całkowicie odwracalnym (zerowa średnia). Oprogramowanie oblicza naprężenie średnie oprócz naprężenia przemiennego dla każdego cyklu, a następnie oszacowuje naprężenie skorygowane przy użyciu określonej metody. Korekcja staje się znaczna, jeżeli zastosowane cykle obciążenia zmęczeniowego posiadają duże naprężenia średnie w porównaniu z zakresem naprężenia. Jeżeli zdefiniowano wiele krzywych S-N o różnych proporcjach obciążenia, to oprogramowanie dokonuje liniowej interpolacji pomiędzy tymi krzywymi, aby uwzględnić średnie naprężenia i nie jest stosowana żadna metoda korekcji. W przypadku zdefiniowania jednej krzywej S-N o współczynniku naprężenia różnym od -1, ta krzywa jest używana bez korekcji dla danego materiału.
Dodatkowe opcje
| Współczynnik redukcji wytrzymałości zmęczeniowej (Kf) |
Współczynnika tego, o wartości od 0 do 1, należy użyć, aby uwzględnić różnice pomiędzy środowiskiem badawczym użytym do wygenerowania krzywej S-N, a rzeczywistym środowiskiem obciążenia. Program dzieli naprężenie przemienne przez ten współczynnik przed odczytaniem odpowiedniej liczby cykli z krzywej S-N. Jest to równoważne zmniejszeniu liczby cykli powodujących zniszczenie przy pewnym naprężeniu przemiennym. Sugerowane wartości numeryczne dla współczynnika redukcji wytrzymałości zmęczeniowej można znaleźć w podręcznikach poświęconych zagadnieniom zmęczenia. 
|
| Nieskończona trwałość |
Liczba cykli, która ma być użyta, gdy skorygowane naprężenie przemienne jest mniejsze od granicy wytrzymałości. Liczba ta jest używana zamiast liczby cykli skojarzonej z ostatnim punktem na krzywej S-N.
Ta wartość jest używana tylko dla krzywych S-N, w przypadku których maksymalna liczba cykli jest mniejsza od określonej.
|
| Folder wyników |
Ustawia folder dla wyników badania zmęczenia.
|