Ustawia opcje adaptacyjne dla badania statycznego. Ustawienia są uaktywniane podczas uruchomienia badania. Opcje są ignorowane w przypadku uruchomienia scenariuszy projektu. Metoda typu p nie udoskonala siatki, lecz wykorzystuje coraz wyższy stopień elementu, aby udoskonalić wyniki. Metoda typu h udoskonala siatkę i nie zmienia stopnia zmienia elementu. Oprócz wyższej dokładności dzięki użyciu większej liczby elementów w krytycznych obszarach, udoskonalona siatka lepiej oddaje geometrię w krytycznych obszarach w każdej kolejnej pętli.
Metoda adaptacyjna
| Brak |
|
| adaptacyjna typu h |
Dostępne tylko w przypadku dokumentów części bryłowych i złożeń.
|
| adaptacyjna typu p |
Dostępne tylko w przypadku dokumentów części bryłowych i złożeń.
|
Opcje metody adaptacyjnej typu h
| Dokładność docelowa |
Określa poziom dokładności dla normy energii odkształceń. NIE jest to poziom dokładności naprężenia. Jednak wysoki poziom dokładności w zbieżności (konwergencji) normy energii odkształcenia wskazuje na dobrą jakość wyników naprężenia. Żądany poziom należy ustawić przy użyciu suwaka.
|
| Odchylenie dokładności |
Przesunięcie suwaka w kierunku położenia Lokalnie nakazuje programowi skoncentrowanie się na uzyskaniu dokładnych wyników naprężenia szczytowego przy użyciu mniejszej liczby elementów. Przesunięcie suwaka w kierunku położenia Globalnie nakazuje programowi skoncentrowanie się na uzyskaniu dokładnych wyników ogólnych.
Punkty osobliwe naprężenia zdarzają się w miejscach skupionych sił i ostrych narożników. Naprężenia w tych lokalizacjach wzrastają nadal wraz z użyciem mniejszych elementów. Dla modeli z takimi punktami osobliwymi zaleca się przesunięcie suwaka w kierunku ustawienia Globalnie.
|
| Maksymalna liczba pętli |
Określa maksymalną liczbę pętli dozwoloną przy uruchomionym badaniu. Maksymalna możliwa liczba pętli wynosi 5.
|
| Gruboziarnistość siatki |
Wybranie pozwala programowi na zwiększenie gruboziarnistości siatki w obszarach o niskim błędzie podczas wykonywania pętli adaptacyjnych. Liczba elementów w kolejnych pętlach może zwiększać się lub zmniejszać zależnie od modelu i siatki początkowej. Jeżeli opcja ta nie jest zaznaczona, program nie zmienia gruboziarnistości siatki w obszarach o niskich błędach. W takim przypadku w każdej pętli adaptacyjnej liczba elementów stale wzrasta.
|
Program zatrzymuje pętle gdy osiągnięta zostanie dokładność docelowa lub wykonana zostanie maksymalna liczba pętli.
Opcje metody adaptacyjnej typu p
| Zatrzymaj kiedy zmiana |
Ustawia globalne kryterium, które ma zostać użyte do sygnalizacji zbieżności (konwergencji) i zatrzymania pętli. Należy wybrać z poniższych opcji:
|
Całkowita energia odkształcenia
|
Energia odkształcenia modelu obliczana poprzez zsumowanie energii odkształcenia wszystkich elementów.
|
|
Śr. wartości skutecznej naprężenia zreduk. wg Misesa
|
Średnia kwadratowa (RMS) wartość węzłowych naprężeń zredukowanych wg Misesa.
|
|
Wartość skuteczna przemieszczenia wypadkowego
|
Średnia kwadratowa (RMS) wartość węzłowych wypadkowych przemieszczeń.
|
|
| Zmiana wynosi xx% lub mniej |
Ustawia maksymalną dopuszczalną względną zmianę wybranego kryterium globalnego.
|
| Aktualizuj elementy z względnym błędem energii odkształcenia xx% lub więcej |
Ustawia maksymalny dopuszczalny względny błąd energii odkształcenia każdego elementu. Jeżeli żadne z dwóch pozostałych kryteriów zatrzymania nie zostanie spełnione, program zwiększy stopień wielomianu elementów o energii odkształcenia xx% lub więcej.
|
| Początkowy stopień wielomianu |
Ustawia stopień, który ma być użyty dla pierwszej pętli. Najniższy stopień wynosi 2, a najwyższy wynosi 5.
|
| Maksymalny stopień wielomianu |
Ustawia najwyższy stopień wielomianu, jaki ma zostać użyty. Najwyższy możliwy stopień wynosi 5.
|
| Maksymalna liczba pętli |
Ustawia maksymalną liczbę pętli dozwoloną w tej analizie. Maksymalna możliwa liczba pętli wynosi 4.
|
Program zatrzymuje pętle gdy spełniony zostanie jeden z poniższych warunków:
- zbieżność kryterium globalnego;
- zbieżność wszystkich błędów lokalnych (tj. dla każdego elementu);
- osiągnięcie maksymalnej liczby pętli.
W przypadku używania metody adaptacyjnej typu p do rozwiązywania problemów statycznych zaleca się wybranie opcji W węzłach (z menu Punkty jakobianu w oknie dialogowym Opcje siatki) przed utworzeniem siatki modelu.