Wewnętrznie kołek jest reprezentowany przez:
- Połączenie ścian przy użyciu sprężyn o określonej sztywności osiowej i sztywności obrotowej.
- Zdefiniowanie względnego ruchu osiowego w oparciu o siłę osiową, która powstaje w połączeniu oraz sztywność osiową
Można wybrać Bez przeniesienia, aby zapobiec ruchom osiowym.
- Zdefiniowanie względnego ruchu obrotowego w oparciu o moment, który powstaje w połączeniu oraz sztywność obrotową
Można wybrać Bez obrotu, aby zapobiec ruchom obrotowym.
Przy definiowaniu złączy kołkowych:
- Ściany obiektu 2 mogą mieć inny promień niż ściany obiektu 1.
- Wszystkie ściany definiujące kołek pozostają współosiowe pod obciążeniem i zachowują swój pierwotny kształt. Mogą się przemieszczać jako sztywne obiekty względem siebie w zależności od cech charakterystycznych sztywności osiowej i obrotowej złącza kołkowego.
- Jeżeli ściany kontaktowe są początkowo wspólne, należy dodać zestaw kontaktowy pomiędzy tymi ścianami, aby nie dopuścić do związania.
- Ze względu na wprowadzenie sztywnych obszarów, naprężenia w pobliżu kołka mogą nie być dokładne. Efekt ten stopniowo zmniejsza się i praktycznie zanika w obszarach w odległości około 1 średnicy od ścian cylindrycznych. Aby uzyskać dokładniejsze modelowanie kołka, należy utworzyć kołek i określić prawidłowe warunki kontaktu.
-
Podczas przeglądania wyników, należy wykreślić zdeformowany kształt, ze współczynnikiem skalowania wynoszącym 1.0, aby upewnić się, że nie występują żadne przenikania pomiędzy komponentami. Jeżeli przenikanie występuje, to wyniki nie są prawidłowe. Przed ponownym uruchomieniem badania, należy zdefiniować warunki kontaktu pomiędzy przenikającymi się ścianami.
- Podczas wyszczególniania sił kołka solver oblicza wartości siły i momentu w stosunku do środka ciężkości powierzchni źródłowej zgodnie z definicją w obszarze Ściany/krawędzie cylindryczne komponentu 1 w menedżerze właściwości PropertyManager Złącze-kołek.