Wykrywanie kontaktu zostało udoskonalone za pomocą algorytmu stabilizacji kontaktu, który może rozwiązać niewystarczająco powiązane warunki. Stabilizacja kontaktu działa jak stabilizator numeryczny, dodając niewielką sztywność do kwalifikowanych obszarów przed ich zetknięciem.
Dzięki stabilizacji kontaktu solver może rozwiązać problemy niestabilności napotkane na początku rozwiązania przed zainicjowaniem kontaktu. Można określić wartość progową prześwitu pomiędzy elementami geometrycznymi, aby zakwalifikować je do stabilizacji kontaktu. Odstęp można ustawić w części:
.
Domyślnie oprogramowanie zawsze stosuje stabilizację kontaktu do geometrii, które mają początkowy prześwit w zakresie wartości progowej równej 1% długości charakterystycznej modelu.
Na przykład dla dwóch obiektów, które wchodzą w kontakt, jak pokazano na ilustracji powyżej, obszary w obrębie zielonej ramki kwalifikują się do stabilizacji kontaktu, ponieważ ich prześwity mieszczą się w zakresie progu przerwy (x). Obszary wewnątrz czerwonej ramki nie kwalifikują się do stabilizacji kontaktu, ponieważ wchodzą w kolizję albo ich odstęp przekracza próg przerwy.
| Stosowanie stabilizacji kontaktu |
 |
| Przykład dwóch obiektów, które mają początkowy prześwit i wchodzą w kontakt po zastosowaniu obciążenia. Stabilizacja kontaktu umożliwia dokładne rozwiązanie w SOLIDWORKS Simulation 2021. |
 |
| Dokładny wykres naprężenia dzięki możliwości stabilizacji kontaktu w SOLIDWORKS Simulation 2021. |
 |
| Niedokładny wykres naprężeń w SOLIDWORKS Simulation 2020. |