Nr
|
Licznik badania. Wybrać Znajdź szczyty cyklu, aby kontynuować definiowanie maksymalnie 40 przypadków obciążenia. Kliknąć dwukrotnie w komórce Nr , aby dodać wiersz. Wszystkie badania muszą posiadać taką samą siatkę.
|
Badanie.
|
Określa badanie odniesienia. Kliknąć w tej komórce, aby wybrać badanie z listy. Dla badania odniesienia można wybrać badanie statyczne lub wyniki naprężenia z konkretnego kroku rozwiązania badania nieliniowego lub dynamicznego liniowego historii modalnej. Lista badań obejmuje badania, które są skojarzone tylko z aktywną konfiguracją.
|
Skala.
|
Definiuje przypadek zmęczenia na podstawie badania odniesienia ze skalowanymi obciążeniami. Ponieważ badanie jest liniowe, program wykorzystuje ten współczynnik do skalowania naprężeń. Nie można skalować obciążeń zdefiniowanych w badaniu nieliniowym.
Oto przykład: W badaniu odniesienia występuje obciążenie naciskiem 50 psi zastosowane do ściany. Aby zdefiniować obciążenie zmęczeniowe w oparciu o wartość 150 psi na tej samej ścianie, należy wprowadzić współczynnik skalowania 150/50 = 3. Program pomnoży wyniki naprężenia z badania odniesienia przez ten współczynnik, aby obliczyć wartości naprężenia, które użyte zostaną do obliczenia naprężeń przemiennych.
|
Krok.
|
Definiuje krok rozwiązania dla badania odniesienia dynamicznego liniowego lub nieliniowego. Program używa wyników naprężenia tego konkretnego kroku, aby obliczyć naprężenia przemienne.
|