Jest rzeczywisty okres czasu, dla którego program oblicza reakcję, począwszy od chwili pierwszego uderzenia. Jeżeli określono wysokość upuszczenia, czas rozwiązania nie obejmuje okresu swobodnego spadania obiektu. Program oszacowuje długość czasu rozwiązania w oparciu o geometrię modelu i domyślne parametry materiału. Domyślny czas rozwiązania oparty jest na czasie potrzebnym na przejście przez model fali sprężystej wygenerowanej przez uderzenie. Program oszacowuje prędkość (Ve) fali sprężystej ze wzoru:
Ve= (EX/ρ)1/2
Gdzie EX jest współczynnikiem sprężystości, a ρ jest gęstością. Fala zaczyna rozchodzić się w modelu w chwili uderzenia. Zakładając, że długość modelu wynosi L, fala potrzebuje czasu równego w przybliżeniu 2L/Ve, aby dotrzeć do najbardziej oddalonej granicy, odbić się i powrócić do miejsca, gdzie powstała. W tym okresie na model zaczynają działać siły, które są skierowane przeciwnie do grawitacji. Oprogramowanie ustawia domyślny czas rozwiązania jako 3L/Ve. Należy pamiętać, że jest to tylko wartość szacunkowa, która powinna pomóc we wprowadzeniu rozsądnego okresu.
Okres uderzenia jest zwykle bardzo krótki. Dlatego też program prosi o jego podanie w mikrosekundach. Maksymalna reakcja może wystąpić podczas uderzenia lub po nim, gdy obiekt odbija się. Badanie może oszacować wiele uderzeń i odbić, jeżeli podany zostanie wystarczająco długi czas rozwiązania.
Jeżeli program oszacuje, że rozwiązanie problemu potrwa dłużej niż 60 minut, zostanie wyświetlony komunikat ostrzegawczy.